Le Vent - Léo Ferré

Vous qui faites des creux au ventre de la mer

Vous pour qui les cheveux ne sont qu’un champ de blé

Vous qui brodez des jours aux draps de l’Univers

Vous qui faites l’amour aux roses de l'été

Comme des violons sur l’Atlantique

Qui chanteraient la Fantastique

Le vent qui hurle sur la mer

A des violons dans ses yeux verts

Comme des violons sur l’Atlantique

Qui chanteraient la Fantastique

Vous que l’on voit debout sur les chevaux du Temps

Vous qui buvez le coup à leurs naseaux tout blancs

Vous qui passiez vos nuits à bercer les marins

Vous qui donniez la vie aux roses des moulins

Comme un cheval traînant la vague

Quand la mer met toutes ses bagues

Le vent qui geint à l’horizon

A des sabots dans sa chanson

Comme un cheval traînant la vague

Quand la mer met toutes ses bagues

Vous qui êtes en croix sur la rose des vents

Vous qui tendez les bras au larron du printemps

Vous dont les fauves gris font patte de velours

Vous qui faites la pluie comme on ferait l’amour

Comme un oiseau dans l’infortune

S’en va boire un verre de lune

Le vent qui n’a plus rien à lui

S’en va boire un verre de pluie

Comme un oiseau dans l’infortune

S’en va boire un verre de lune

Adieu, le vent

Adieu, le vent

Jij die holtes maakt in de buik van de zee

Jij voor wie het haar slechts een tarweveld is

Jij die dagen borduurt op de lakens van het heelal

Jij die de liefde bedrijven met zomerrozen

Als violen op de Atlantische Oceaan

Wie zou de Fantasie zingen?

De wind huilt over de zee

Heeft violen in haar groene ogen

Als violen op de Atlantische Oceaan

Wie zou de Fantasie zingen?

Je zag staan ​​op de paarden van Time

Jij die uit hun witte neusgaten drinkt

Jij die je nachten doorbracht met het wiegen van de zeelieden

Jij die leven gaf aan de rozen van de molens

Als een paard dat de golf voortsleept

Wanneer de zee al haar ringen omdoet

De wind die aan de horizon giert

Heeft hoeven in zijn lied

Als een paard dat de golf voortsleept

Wanneer de zee al haar ringen omdoet

Jij die aan het kruis hangt op de kompasroos

Jij die je armen uitstrekt naar de dief van de lente

Jij wiens grijze beesten een fluwelen poot hebben

Jij die de regen maakt zoals wij de liefde bedrijven

Als een vogel in ongeluk

Gaat een glas maanlicht drinken

De wind die niets van zichzelf heeft

Gaat een glaasje regen drinken

Als een vogel in ongeluk

Gaat een glas maanlicht drinken

Vaarwel, de wind

Vaarwel, de wind