Le léthé (les fleurs du mal) - Léo Ferré

Viens sur mon coeur, âme cruelle et sourde

Tigre adoré, monstre aux airs indolents;

Je veux longtemps plonger mes doigts tremblants

Dans l'épaisseur de ta crinière lourde;

Dans tes jupons remplis de ton parfum

Ensevelir ma tête endolorie

Et respirer, comme une fleur flétrie

Le doux relent de mon amour défunt

Je veux dormir !

dormir plutôt que vivre !

Dans un sommeil aussi doux que la mort

J'étalerai mes baisers sans remord

Sur ton beau corps poli comme le cuivre

Pour engloutir mes sanglots apaisés

Rien ne me vaut l’abîme de ta couche;

L’oubli puissant habite sur ta bouche

Et le Léthé coule dans tes baisers

A mon destin, désormais mon délice

J’obéirai comme un prédestiné;

Martyr docile, innocent condamné

Dont la ferveur attise le supplice

Je sucerai, pour noyer ma rancoeur

Le népenthès et la bonne ciguë

Aux bouts charmants de cette gorge aiguë

Qui n’a jamais emprisonné de coeur

Kom op mijn hart, wrede en dove ziel

Aanbeden tijger, monster met indolente airs;

Ik wil lang in mijn trillende vingers duiken

In de dikte van je zware manen;

In je petticoats gevuld met je parfum

Begraaf mijn pijnlijke hoofd

En adem, als een verdorde bloem

De zoete geur van mijn dode liefde

Ik wil slapen !

slapen in plaats van leven!

In een slaap zo zoet als de dood

Ik zal mijn kussen verspreiden zonder spijt

Op je mooie lichaam gepolijst als koper

Om mijn gestilde snikken in te slikken

Er gaat niets boven mij voor de afgrond van je bank;

Machtige vergetelheid woont op je mond

En Lethe stroomt in je kussen

Tot mijn lot, nu mijn vreugde

Ik zal gehoorzamen zoals voorbestemd;

Volgzaam martelaar, onschuldig veroordeeld

Wiens vurigheid kwelling aanwakkert?

Ik zal zuigen, om mijn wrok te verdrinken

Nepenthe en Goede Hemlock

Aan de mooie uiteinden van deze scherpe keel

Wie heeft er nog nooit een hart gevangen gezet?