La fleur de l'âge - Léo Ferré

La fleur de l'âge

C’est une idée dans ton corsage

Une idée longue d’une nuit

C’est l’olivier dans ton abîme

Quand tes fruits lourds m’inondent

Et que mon bec te lime

La fleur de l'âge

Les coquelicots c’est mes copains

Alors tu me donnes tes coquelicots

Et tes pensées c’est mon destin

Alors tu penses et tout va bien

La fleur des champs se donne des airs

Alors tu prends la clef des champs

Pour t’en aller dans le désert

De cet amour qui va tremblant

Les mots d’amour c’est comme les fleurs

Ça ne s'épelle qu’une fois

Je t’aime ici je t’aime ailleurs

Je vous aime toutes à la fois

Dans ton jardin j’ai tout cueilli

Il ne reste rien pour nous deux

Qu’un peu de soleil de ta vie

Qu’un peu de neige à mes cheveux

La fleur de l'âge

C’est une source qui se page

Et que je vais tarir aussi

C’est des ciseaux dans tes nocturnes

Quand leurs larmes te brisent

En mille éclats de brume

La fleur de l'âge

Les Belles de Nuit dorment le jour

Et toi tu es belle comme la nuit

Et ta violette c’est l’amour

Moi qui te viole à la folie

Cette folie qui dure un temps

Comme le temps des Immortelles

Dans l'éternité de l’instant

Qui te prolonge et qui t’appelle

Les mots d’amour c’est comme les fleurs

Ça ne se cueille qu’une fois

Je t’aime un peu de tout mon coeur

Et je m’effeuille entre tes doigts

Dans mon jardin tout est coupé

Il ne reste rien pour demain

Qu’un peu de ma joie en allée

Dans ta bruyère de satin

La fleur de l'âge

C’est l’avenir qui meurt à l’aube

Quand tu oublies que je t’oublie

C’est un éclair dans ta corolle

Dans le plein de la nuit

Lorsque tu me racoles

COMME UN SOLEIL QUI RACOLE DES OMBRES

De bloem van de leeftijd

Het is een idee in je lijfje

Een nacht lang idee

Het is de olijfboom in je afgrond

Wanneer je zware vruchten me overspoelen

En mijn snavel vijl je

De bloem van de leeftijd

Papavers zijn mijn vrienden

Dus je geeft me je klaprozen

En jouw gedachten zijn mijn lot

Dus je denkt en het is goed

De bloem van de velden wordt uitgezonden

Dus jij neemt de sleutel mee naar de velden

Om naar de woestijn te gaan

Van deze liefde die gaat trillen

Woorden van liefde zijn als bloemen

Het wordt maar één keer gespeld

Ik hou van je hier Ik hou van je elders

Ik hou van jullie allemaal tegelijk

In jouw tuin heb ik alles geplukt

Er is niets meer voor ons allebei

Een beetje zonneschijn in je leven

Gewoon een beetje sneeuw in mijn haar

De bloem van de leeftijd

Dit is een bron die wordt opgeroepen

En dat ik ook zal opdrogen

Het is een schaar in je nachten

Wanneer hun tranen je breken

In duizend uitbarstingen van mist

De bloem van de leeftijd

De Belles de Nuit slapen overdag

En je bent zo mooi als de nacht

En jouw viooltje is liefde

Ik verkracht je waanzinnig

Deze waanzin die een tijdje duurt

Zoals de tijd van de onsterfelijken

In de eeuwigheid van het moment

Wie je doorgeeft en wie je belt

Woorden van liefde zijn als bloemen

Je kiest maar één keer

Ik hou een beetje van je met heel mijn hart

En ik val uit elkaar tussen je vingers

In mijn tuin is alles gesnoeid

Er is niets meer voor morgen

Gewoon een beetje van mijn vreugde onderweg

In je satijnen heide

De bloem van de leeftijd

Het is de toekomst die sterft bij zonsopgang

Wanneer jij vergeet dat ik jou vergeet

Het is bliksem in je bloemkroon

Midden in de nacht

Wanneer je mij vraagt

ALS EEN ZON DIE SCHADUWEN VOLGT