L'adieu (mon passé) - Léo Ferré

J’ai dans la tête un vieux banjo

De mil neuf cent vingt-cinq

Un vieux banjo qui s’grattait l’dos

En regardant Chaplin

Dans un cinoche

Où y avait d’la brebis

Qui s’effiloche

Dans les fouilles à sam’di

Ce banjo-là donnait le la

De mil neuf cent vingt-cinq

Mais ce la-là n'était plus là

Y avait même plus Chaplin

Dans l’vieux ciné

Où j’suis r’passé

Comme les souv’nirs

Qui veulent rien dire

Comme disait rien

L’ciné muet

Qu’est comme les chiens

Mais qui causait

Monsieur mon passé

Voulez-vous passer?

J’ai comme une envie

D’oublier ma vie

Si j’avais à faire

Ma vie à l’envers

C’est vous, mon passé

Qui m’verriez passer

J’ai dans la tête un vieux guignol

De mil neuf cent vingt-cinq

Un vieux guignol où pour deux sols

On jouait des tas d’machins

Dans un trucmuche

Où y avait pas d’vertu

Et d’la paluche

En voilà, en veux-tu

Ce vieux guignol où, ma parole

En mil neuf cent vingt-cinq

On f’sait joujou à l’entresol

Histoire de prendre du grain

A disparu

Au fond d’ma rue

Comme disparaît

Tout mon passé

Comme passent hélas

Les vieilles passions

Pour faire la place

A ma chanson

Monsieur mon passé

Laissez-moi passer

J’ai comme un rencard

Qui me rend bizarre

Comme les gens pressés

Qui n’veulent pas causer

Pour pas faire d’histoire

On chang’ra d’trottoir

J’ai dans la tête un je n’sais plus

De mil neuf cent vingt-cinq

Un je n’sais plus qui continue

A faire tourner l’moulin

Dans l’bric à brac

Où s’fabriquent les idées

Qui font des couacs

Chaque fois qu’on veut s’rapp’ler

Ik heb een oude banjo in mijn hoofd

Van negentien vijfentwintig

Een oude banjo die op zijn rug krabt

Chaplin kijken

In een cinoche

Waar was het schaap?

Wie is aan het rafelen?

Bij de opgravingen op zaterdag

Die banjo zette de toon

Van negentien vijfentwintig

Maar die was weg

Er was niet eens Chaplin meer

In de oude bioscoop

waar ik ging

Zoals herinneringen

die niets betekenen

Zoals gezegd niets

De stille bioscoop

hoe zijn honden?

Maar wie veroorzaakte?

meneer mijn verleden

Wil je slagen?

ik heb een verlangen

Om mijn leven te vergeten

Als ik moest doen

Mijn leven op zijn kop

Jij bent het, mijn verleden

Wie zou mij voorbij zien komen

Ik heb een oude pop in mijn hoofd

Van negentien vijfentwintig

Een oude pop waar voor twee verdiepingen

We hebben veel dingen gespeeld

in een ding

Waar geen deugd was

en de poot

Alsjeblieft

Die oude pop waar, mijn woord

In negentien vijfentwintig

We weten hoe we op de entresol moeten spelen

Geschiedenis van het nemen van graan

Is verdwenen

In mijn straat

zoals verdwijnt

Al mijn verleden

helaas helaas

oude passies

Plaats maken

op mijn lied

meneer mijn verleden

Laat me er langs

Ik hou van een date

dat maakt me raar

als mensen met haast

Wie wil er niet veroorzaken?

Om geen geschiedenis te schrijven

We veranderen het trottoir

Ik heb in mijn hoofd een ik weet het niet meer

Van negentien vijfentwintig

A Ik weet niet wie verder gaat

Om de molen te draaien

In de kansen en eindigt

Waar worden de ideeën gemaakt?

Wie maakt geluiden?

Elke keer dat we willen onthouden