Je l'aime tant - Léo Ferré

Mon sombre amour d’orange amère

Ma chanson d'écluse et de vent

Mon quartier d’ombre où vient rêvant

Mourir la mer

Mon beau mois d’août dont le ciel pleut

Des étoiles sur les monts calmes

Ma songerie aux murs de palme

Où l’air est bleu

Mes bras d’or mes faibles merveilles

Renaissent ma soif et ma faim

Collier collier des soirs sans fin

Où le cœur veille

Est-ce que qu’on sait ce que se passe

C’est peut-être bien ce tantôt

Que l’on jettera le manteau

Dessus ma face

Coupez ma gorge et les pivoines

Vite apportez mon vin mon sang

Pour lui plaire comme en passant

Font les avoines

Il me reste si peu de temps

Pour aller au bout de moi-même

Et pour crier Dieu que je t’aime

Je t’aime tant, je t’aime tant

Mijn liefde voor donkere bittere sinaasappel

Mijn lied van slot en wind

Mijn schimmige buurt waar dromen komen

sterf de zee

Mijn mooie maand augustus waarvan de lucht regent

Sterren op de kalme bergen

Mijn droom met palmbomen

waar de lucht blauw is

Mijn gouden armen, mijn zwakke wonderen

Herboren mijn dorst en mijn honger

Ketting ketting van eindeloze avonden

waar het hart naar kijkt

Weten we wat er aan de hand is?

Misschien is het zo snel

Dat we de mantel afwerpen

Boven mijn gezicht

Snijd mijn keel en de pioenrozen door

Snel breng mijn wijn mijn bloed

Om hem een ​​plezier te doen als trouwens

Maak de haver

Ik heb zo weinig tijd over

Achter mezelf aan gaan

En om tot God te roepen dat ik van je hou

Ik hou zoveel van je, ik hou zoveel van je