De toutes les couleurs - Léo Ferré

De toutes les couleurs

Du vert si tu préfères

Pour aller dans ta vie quand ta vie désespère

Pour t’enfuir loin du bruit quand le bruit exagère

Et qu’il met un champ d’ombre au bout de ton soleil

Quand les parfums jaloux de ton odeur profonde

S’arrangent pour lancer leurs signaux à la ronde

Et dire que les bois vertueux de l’automne

Sont priés de descendre et de faire l’aumône

De leur chagrin mis en pilule et en sommeil

De toutes les couleurs

Du bleu dans les discours

Et dans les super ciels qu’on voit du fond des cours

Avec des yeux super et quand on voit l’Amour

Lisser ses ailes d’ange et plier sous l’orage

Quand les gens dérangés par la moisson du rêve

S’inquiètent de savoir comment les idées lèvent

Et comment l’on pourrait peut-être leur couper

Les ailes et la vertu dans le bleu de l'été

Quand naissent les idées avec la fleur de l'âge

De toutes les couleurs

Du jaune à l'étalage

Et dans la déraison quand Vincent la partage

Quand la vitrine du malheur tourne la page

Comme tournent les sols devant la Vérité

Du jaune dans le vent quand le pollen peluche

A l’heure exacte et fait danser le rock aux ruches

Quand une abeille a mis son quartz à l’heure-miel

Quand le festin malin semble venir du ciel

Pour rire jaune enfin dans le supermarché

De toutes les couleurs

Du rouge où que tu ailles

Le rouge de l’Amour quand l’Amour s’encanaille

Au bord de la folie dans la soie ou la paille

Quand il ne reste d’un instant que l'éternel

Quand grimpe dans ton ventre une bête superbe

La bave aux dents et le reste comme une gerbe

Et qui s'épanouit comme de l’Autre monde

A raconter plus tard l'éternelle seconde

Qui rien finit jamais de couler dans le ciel

De toutes les couleurs

Du noir comme un habit

Du noir pour ton amour du noir pour tes amis

Avec un peu de rêve au bout en noir aussi

Et puis teindre du rouge au noir les thermidors

Quand Dieu boira le coup avec tous tes copains

Quand les Maîtres n’auront plus qu’un bout de sapin

Quand ils auront appris à se tenir debout

Avant de se coucher pour tirer quelques coups

Et sans doute les quat’cents coups avec la mort

Van alle kleuren

Groen als je wilt

Om in je leven te gaan als je leven wanhoopt

Om weg te rennen van het lawaai wanneer het lawaai overdrijft

En zet een veld van schaduw aan het einde van je zon

Wanneer de parfums jaloers zijn op jouw diepe geur

Regelen om hun signalen rond te gooien

En zeg dat de deugdzame bossen van de herfst

Worden gevraagd om naar beneden te komen en aalmoezen te geven

Van hun verdriet gepild en slapend

Van alle kleuren

Blauw in toespraken

En in de superluchten die we zien vanaf de achterkant van de binnenplaatsen

Met super ogen en als je liefde ziet

Strijk haar engelenvleugels glad en buig in de storm

Wanneer mensen gestoord worden door de droomoogst

Zorgen over hoe ideeën ontstaan

En hoe zouden we ze kunnen afsnijden?

Wings and Virtue in het blauw van de zomer

Wanneer ideeën in de bloei van hun leven worden geboren

Van alle kleuren

Dooier te zien

En onredelijk als Vincent het deelt

Wanneer het venster van ongeluk de pagina omslaat

Zoals de grond draait voor de Waarheid

Geel in de wind als het stuifmeel pluist

Op tijd en laat de netelroos rocken

Wanneer een bij haar kwarts op honinguur zet

Wanneer het slimme feest uit de lucht lijkt te komen

Voor gele lacht eindelijk in de supermarkt

Van alle kleuren

Rood waar je ook gaat

Het rood van liefde wanneer liefde slumming

Op de rand van waanzin in zijde of stro

Wanneer het enige wat overblijft voor een moment het eeuwige is

Wanneer een fantastisch beest in je buik klimt

Het kwijl tussen de tanden en de rest als een schoof

En bloeiend als buitenaards

Om later de eeuwige seconde te vertellen

Die nooit stopt met stromen in de lucht

Van alle kleuren

Zwart als een pak

Zwart voor je liefde Zwart voor je vrienden

Met een beetje een droom op het zwarte uiteinde ook

En verf dan de thermidors rood naar zwart

Wanneer God het shot drinkt met al je vrienden

Wanneer de Meesters nog maar een stuk kerstboom over hebben

Als ze leren staan

Voor het slapengaan om een ​​paar foto's te maken

En ongetwijfeld de vierhonderd slagen met de dood