Col tempo - Léo Ferré

Col tempo, sai

Col tempo tutto se ne va

Non ricordi più il viso

Non ricordi la voce

Quando il cuore ormai tace

A che serve cercare…

Ti lascio andare

Forse è meglio così…

Col tempo, sai

Col tempo tutto se ne va

L’altro che adoravi

Che cercavi nel buio

L’altro che indovinavi

In un batter di ciglia

E tra le frasi e le righe

E il fondotinta

Di promesse agghindate

Per uscire a ballare…

Col tempo, sai

Tutto scompare…

Col tempo, sai

Col tempo tutto se ne va

Ogni cosa apparisce

E io mi scopro a frugare

In vetrine di morte

Quando il sabato sera

La tenerezza

Rimane senza

Compagnia…

Col tempo, sai

Col tempo tutto se ne va

L’altro a cui tu credevi

Anche un colpo di tosse

L’altro che ricoprivi

Di gioielli e di vento

Per cui avresti impegnato

Anche l’anima al monte

A cui ti trascinavi

Alla pari di un cane…

Col tempo, sai

Tutto va bene…

Col tempo, sai

Col tempo tutto se ne va

Non ricordi più il fuoco

Non ricordi le voci

Della gente da poco

E il loro sussurrare:

«Non ritardare

Copriti con il freddo che fa…»

Col tempo, sai

Col tempo tutto se ne va

E ti senti il biancore

Di un cavallo sfiancato

In un letto straniero

Ti senti gelato

Solitario, ma in fondo

In pace col mondo

E ti senti ingannato

Dagli anni perduti…

Allora tu

Col tempo, sai…

…non ami più…

Na verloop van tijd, weet je

Na verloop van tijd gaat alles weg

Je herinnert je het gezicht niet meer

Je herinnert je de stem niet meer

Wanneer het hart nu stil is

Wat heeft het voor zin om te zoeken...

ik laat je gaan

Misschien is het beter zo...

Na verloop van tijd, weet je

Na verloop van tijd gaat alles weg

De andere die je aanbad

Je zocht in het donker

De andere je raadt het al

In een oogwenk

En tussen de zinnen en de regels

En de stichting

Van beloften verkleed

Om uit te gaan dansen...

Na verloop van tijd, weet je

Alles verdwijnt...

Na verloop van tijd, weet je

Na verloop van tijd gaat alles weg

Alles verschijnt

En ik merk dat ik aan het rommelen ben

In vitrines van de dood

Wanneer op zaterdagavond?

de tederheid

Het blijft zonder

Bedrijf…

Na verloop van tijd, weet je

Na verloop van tijd gaat alles weg

De ander waar je in geloofde

Zelfs een hoest

De andere die je hebt gedekt

Van juwelen en wind

Dus je zou hebben gepleegd

Zelfs de ziel op de berg

Je sleepte jezelf naar

Zoals een hond ...

Na verloop van tijd, weet je

Alles is oke…

Na verloop van tijd, weet je

Na verloop van tijd gaat alles weg

Je herinnert je het vuur niet meer

Je herinnert je de geruchten niet meer

Van de kleine mensen

En hun gefluister:

"Loop geen vertraging op

Bedek jezelf met de kou die het maakt..."

Na verloop van tijd, weet je

Na verloop van tijd gaat alles weg

En je voelt de witheid

Van een versleten paard

In een vreemd bed

Je voelt je bevroren

Eenzaam, maar diep van binnen

In vrede met de wereld

En je voelt je bedrogen

Van de verloren jaren...

Dan jij

Na verloop van tijd, weet je...

... je houdt niet meer van ...