Montauk Monster - Laura Stevenson

I will be a bird,

I will be a monster,

Sleeping on a perch,

Underneath an overpass

Passersby will pour their eyes out,

Pull at my heart and beg me to move,

But I’ll do what I’m told

And you can not pass through

I will be a train, you will be a stowaway,

Creeping down below my steaming locomotive

And while we pour through a series of tunnels

I’ll pour my boiling water

And scald raw every inch of your skin

And what a spectacle to see you all unraveled and exposed Well you got too

close, those hangers-on were bound to burn.

It was only your turn I warned you,

I said «who goes there?»

Ik zal een vogel zijn,

Ik zal een monster zijn,

Slapen op een baars,

Onder een viaduct

Voorbijgangers zullen hun ogen uitpuilen,

Trek aan mijn hart en smeek me om te bewegen,

Maar ik zal doen wat mij is opgedragen

En je kunt er niet doorheen

Ik zal een trein zijn, jij een verstekeling,

Onder mijn stomende locomotief kruipen

En terwijl we door een reeks tunnels stromen

Ik zal mijn kokend water gieten

En verbrand elke centimeter van je huid raw

En wat een spektakel om jullie allemaal ontrafeld en ontmaskerd te zien. Nou jij ook

dichtbij, die aanhangers zouden zeker verbranden.

Het was pas jouw beurt, ik waarschuwde je,

Ik zei "wie gaat daarheen?"