Diet of Worms - Laura Stevenson

Who’s watching the cars from the corner of cul-de-sacs?

Who’s charging the lawns like an order to grow long?

I am

Vain in my bare window

I am

Aiming my telescope

I am

I’ve been riding on my high horse

And I do wait all sullen and sodden above it all

About a mile

I will post up still on this pedastal that I built

And I build my anthills and the cities glow that are build with an enviable

skill

Guess we’re born out of gore

But I’m blessed with impermeable pores

What a show, my noble chromosomes in ordered rows

And I suffer fools like you

And I suffer fools all my life

And I will blow my hot air

Pulling ants from my hair in my armchair (in my armchair)

Wie bekijkt de auto's vanuit de hoek van doodlopende straatjes?

Wie laadt de gazons op als een opdracht om lang te groeien?

Ik ben

Tevergeefs in mijn kale raam

Ik ben

Mijn telescoop richten

Ik ben

Ik heb op mijn hoge paard gereden

En ik wacht heel nors en doorweekt erboven

Ongeveer een mijl

Ik zal nog steeds posten op dit voetstuk dat ik heb gebouwd

En ik bouw mijn mierenhopen en de steden gloeien die zijn gebouwd met een benijdenswaardige

vaardigheid

Denk dat we uit gore zijn geboren

Maar ik ben gezegend met ondoordringbare poriën

Wat een show, mijn nobele chromosomen in geordende rijen

En ik lijd aan dwazen zoals jij

En ik lijd mijn hele leven aan dwazen

En ik zal mijn hete lucht blazen

Mieren uit mijn haar trekken in mijn leunstoel (in mijn leunstoel)