Remorser - Landscapes

Two coins for the ferryman

The night sky is ahead of me

Shallow graves by the riverbed

I’m low down from the certainty

Of whats to come

The last call to the underworld

Dragged numb from the life of me

Doors closed from the streets above

A deep breath for the tidal waves

So hold me close

Under liars and thieves, drained blood deranged amidst the cold

I’m a bastard of man, pinned down by crooks to take my soul

Immersed in the night, as worms crawl the dirt beneath my skin

Rotten in spoils, withdrawn and silent, and plagued by sin

As black as disease, worn down and shadowed below my eyes

A serpent of tongues, wraps around my mind

Sleep a while longer

Now, don’t be afraid

Of lips in lurid opal blue

Open the sky, to infinite space

As oceans wave

It’s time to say goodbye

Twee munten voor de veerman

De nachtelijke hemel ligt voor me

Ondiepe graven bij de rivierbedding

Ik ben laag van de zekerheid

Van wat komen gaat?

De laatste oproep naar de onderwereld

Verdoofd uit het leven van mij gesleept

Deuren gesloten vanaf de straten erboven

Diep ademhalen voor de vloedgolven

Dus houd me dicht tegen me aan

Onder leugenaars en dieven, gedraineerd bloed gestoord te midden van de kou

Ik ben een bastaard van de mens, vastgepind door boeven om mijn ziel te nemen

Ondergedompeld in de nacht, terwijl wormen het vuil onder mijn huid kruipen

Verrot in buit, teruggetrokken en stil, en geplaagd door zonde

Zo zwart als een ziekte, versleten en overschaduwd onder mijn ogen

Een slang van tongen wikkelt zich om mijn geest

Nog even slapen

Wees nu niet bang

Van lippen in lugubere opaalblauw

Open de lucht, tot oneindige ruimte

Terwijl de oceaan golft

Het is tijd om afscheid te nemen