Cemetary - Landscapes

I captured slow life and know it well

Like the back of my broken hands

We accept our solace cloaked

As friendship gripped by time

And modern man

A liar holds a fractured posture

That says it best when nothing at all

Graced in patience and blessed with fear

Scratching at my door

I can feel there’s movement

After fading grey and silence pass

Like a shadow losing contrast

As the night crawls over last

But life is surrounded by flowers in bloom

Slowly dying

Age is cursed and I’m trapped in a dark oak casket

Driven by a hearse

My eyes are filled with the years of regret

I can’t take back

Ik heb het langzame leven vastgelegd en ken het goed

Als de achterkant van mijn gebroken handen

We accepteren onze troost verhuld

Als vriendschap gegrepen door de tijd

En moderne man

Een leugenaar heeft een gebroken houding

Dat zegt het beste als er helemaal niets is

Gezegend met geduld en gezegend met angst

Krabben aan mijn deur

Ik voel dat er beweging is

Na het vervagen van grijs en stilte voorbij

Als een schaduw die contrast verliest

Terwijl de nacht afgelopen is

Maar het leven is omgeven door bloemen in bloei

Langzaam doodgaan

Leeftijd is vervloekt en ik zit gevangen in een donker eiken kist

Gedreven door een lijkwagen

Mijn ogen zijn gevuld met de jaren van spijt

Ik kan niet terugnemen