Radiance - Landscapes

Step from the shadows of solar darkness

Like a ghost into the night, besides a fear of death in life

Where no one understands their existence, beyond the surface of the sun

And the contradicting difference of everything thats black on black

In between the stars in view

I begin to feel the change in you

As I ask the crumbling question

Am I a man of fading conscience

After my final breath has gone

And if the vale of tears dissolve

I try grasp a deeper view as my mind concave’s and I can’t look back

Stuck in the mist of nothing

Beyond the face of change

It used to strangle me

It used to drag me beneath my feet

Suspended over radiance

Into the depths of space

Do you remember me in vein

Do you remember losing sleep

Again and again

Time crept beneath my weakened skin

I still wither away in silence

The burden dragged me to my knees

Though under an age

Repentance, bewildered

Sunken to embrace

Under the closure of every night

I whisper away and try to forget, everything I left behind

Oh, how the gods resemble me

As cut throat wire

Surround my lungs

I was struggling to breathe

Stap uit de schaduwen van de zonne-duisternis

Als een spook in de nacht, naast een angst voor de dood in het leven

Waar niemand hun bestaan ​​begrijpt, voorbij het oppervlak van de zon

En het tegenstrijdige verschil van alles wat zwart op zwart is

Tussen de sterren in beeld

Ik begin de verandering in jou te voelen

Terwijl ik de afbrokkelende vraag stel

Ben ik een man met een vervagend geweten?

Nadat mijn laatste adem is verdwenen

En als het tranendal oplost

Ik probeer een dieper inzicht te krijgen zoals mijn geest concaaf is en ik kan niet terugkijken

Vast in de mist van niets

Voorbij het gezicht van verandering

Vroeger wurgde het me

Het sleepte me onder mijn voeten

Opgeschort over uitstraling

In de diepten van de ruimte

Herinner je je me nog?

Weet je nog dat je slaap verloor?

Opnieuw en opnieuw

De tijd kroop onder mijn verzwakte huid

Ik verwelk nog steeds in stilte

De last sleepte me op mijn knieën

Hoewel jonger dan een leeftijd

Berouw, verbijsterd

Verzonken om te omarmen

Onder de sluiting van elke nacht

Ik fluister weg en probeer alles te vergeten wat ik heb achtergelaten

Oh, wat lijken de goden op mij

Als doorgesneden keeldraad

Omring mijn longen

Ik had moeite om te ademen