My Board - Laguna Pai

As I go and I grab my board, I can hear some waves are breaking on the shore

Some how I know, I know where I belong, somehow I know exactly where to go

As I walk on the sand the footprints are marking my way

I am still on land so troubles are still in my head

But once I stand on my board now things won’t be the same

I’m going to be oceans away inside myself, oceans away

And now the rays of the sun are reflecting and making the water glow

It’s like a dream that I’m living the ocean is making me grow

And though my life is in danger I’m carrying a smile on my face

I see the set coming in as I paddle to be in the right place

Oceans away

We live and then we die

And in between we don’t ask why

We’ve been taken for granted for too long

As I go and grab my board, I can feel the ocean is calling for my soul

Cause in life you’ve got to be strong and move along

Just like the ocean washes the shore

Between the sun and the sea I’m learning about respect

Respect the elders, respect life itself

And now I know that the truth is right in front of our eyes

But we are too busy, we’ve got too needy we stayed behind, oceans away

We live and then we die, and in between we don’t ask why

We’ve been taken for granted for too long…

Terwijl ik ga en mijn board grijp, hoor ik wat golven breken op de kust

Op de een of andere manier weet ik, ik weet waar ik thuishoor, op de een of andere manier weet ik precies waar ik heen moet

Terwijl ik over het zand loop, markeren de voetafdrukken mijn weg

Ik ben nog steeds op het land, dus er zitten nog steeds problemen in mijn hoofd

Maar als ik eenmaal op mijn bord sta, zal het niet meer hetzelfde zijn

Ik ga oceanen ver weg zijn in mezelf, oceanen ver weg

En nu reflecteren de stralen van de zon en laten ze het water gloeien

Het is als een droom dat ik leef, de oceaan laat me groeien

En hoewel mijn leven in gevaar is, heb ik een glimlach op mijn gezicht

Ik zie de set binnenkomen terwijl ik peddel om op de juiste plaats te zijn

Oceanen weg

We leven en dan gaan we dood

En tussendoor vragen we niet waarom

We zijn te lang als vanzelfsprekend beschouwd

Terwijl ik mijn board pak, voel ik dat de oceaan om mijn ziel roept

Want in het leven moet je sterk zijn en verder gaan

Net zoals de oceaan de kust wast

Tussen de zon en de zee leer ik over respect

Respecteer de ouderen, respecteer het leven zelf

En nu weet ik dat de waarheid recht voor onze ogen ligt

Maar we hebben het te druk, we zijn te behoeftig, we zijn achtergebleven, oceanen weg

We leven en dan gaan we dood, en tussendoor vragen we niet waarom

We zijn te lang als vanzelfsprekend beschouwd...