Neutro - La Vela Puerca

¿Soñaste alguna vez, volar mejor que hoy

sin nada en que preocuparte?

¿Soñaste al ganador, y toda su quermés

limando un ego gigante?

Después repetirás, lo que aprendiste ayer

floreándote en tu linaje.

Frágil alcurnia que, no duda en rezongar

si vas tomando otro viaje.

Lloraste alguna vez, fingiendo no ser vos

y te agarró la cordura.

jugando a ser normal, y a no perder el tren

cerrando en alza la usura.

¿Cómo perdiste la preciada figura de ser, lo que podía ser?

y malgastaste, lo poquito que pudiste ver, comiendo otro deber.

¡Y ahora decidís, que caminas feliz

y no te cree ni el dolor!..

Decís que te agobiás y ya no disparás

neutro de todo calor…

Miraste alguna vez, de frente la pasión

y no le diste la vida

Te hablaban de ambición y de la ingenuidad

dejando tu alma partida.

Algún amigo habló y en vano se atrevió

a despertar tu demencia.

Sana potencia que, no duda en revolcar

si no alimenta inocencia…

Y el bucanero que existía en tu mente, se ahogó

perdiendo su galeón.

Y aquella chispa que encendía tu sol, se extinguió

se te bajó el telón.

Heb je er ooit van gedroomd om beter te vliegen dan vandaag?

met niets om je zorgen over te maken?

Heb je gedroomd van de winnaar, en al zijn quermés

een gigantisch ego indienen?

Dan herhaal je wat je gisteren hebt geleerd

bloeiend in uw geslacht.

Breekbare afstamming die niet aarzelt om te mopperen

als u nog een reis maakt.

Heb je ooit gehuild, doen alsof je niet jij bent?

en je gezond verstand greep je.

spelen om normaal te zijn, en niet om de trein te verliezen

het sluiten van woeker in de lift.

Hoe ben je de kostbare figuur van het zijn kwijtgeraakt, wat zou kunnen zijn?

en je verspilde het weinige dat je kon zien, terwijl je nog een plicht at.

En nu besluit je, dat je gelukkig loopt

en geloof de pijn niet eens!

Je zegt dat je overweldigd raakt en niet meer schiet

neutraal van alle warmte...

Heb je ooit rechtstreeks naar passie gekeken?

en je gaf hem geen leven

Ze vertelden je over ambitie en naïviteit

Je gebroken ziel verlaten

Een vriend sprak en tevergeefs durfde

om je dementie wakker te maken.

Gezonde kracht die niet aarzelt om zich te wentelen

als je de onschuld niet voedt...

En de zeerover die in je hoofd bestond, verdronk

zijn galjoen kwijt.

En die vonk die je zon verlichtte, was gedoofd

het gordijn viel op je.