Me Pierdo - La Vela Puerca

No resisto si no invento, no despierto sin soñar

Se me escapan si no muerdo, los calores de mi andar

Pero hay algo y me preocupa, son tus ojos de metal

Que no lloran y no brillan, y yo extraño su manjar

Y en el cielo volando están mi locura y mi realidad

No permitas que las luces se te escondan al pasar

No encarceles tu demencia que me pierdo más y más

Cien caminos se me cruzan en el medio de un dolor

Que me alienta como nadie a perder más la razón

Y en el cielo volando estan mi locura y mi realidad

¿Quieren saber dónde voy?

Voy a donde nunca fui

Sin importar consecuencias de ser así

Hay mucho para donde ver, ciego no puedo nadar

Quiero tener más tormentas para cruzar

Se me abren las paredes, se diluye mi terror

Se me plantan mil miradas, y en la tuya está el temor

No germina, ni un poquito, la ternura en tu pasar

Voy pateando mi cordura, voy quemando mi claridad

Y en el cielo volando estan mi locura y mi realidad

¿Quieren saber dónde estoy?

Vivo en la calle sin fin

Voy guardando sentimientos en mi jardín

Hay locos en todo el lugar y ninguno quiere perder

El saber haber tenido y ya no tener

Hay mucho para donde ver, ciego no puedo nadar

Quiero tener más tormentas para cruzar

Ik kan het niet laten als ik niet uitvind, ik word niet wakker zonder te dromen

Ze ontsnappen me als ik niet bijt, de hitte van mijn wandeling

Maar er is iets en ik maak me zorgen, het zijn je metalen ogen

Ze huilen niet en ze schijnen niet, en ik mis hun delicatesse

En in de lucht vliegen mijn waanzin en mijn realiteit

Laat de lichten je niet verbergen als je passeert

Zet je waanzin niet gevangen dat ik mezelf steeds meer verlies

Honderd paden kruisen me in het midden van een pijn

Dat moedigt me als geen ander aan om gek te worden

En in de lucht vliegen mijn waanzin en mijn realiteit

Wil je weten waar ik heen ga?

Ik ga waar ik nooit ben geweest

Ongeacht de gevolgen van zo zijn

Er is zoveel te zien, blind, ik kan niet zwemmen

Ik wil meer stormen hebben om over te steken

Mijn muren gaan open, mijn angst lost op

Duizend blikken zijn op mij geplant, en in de jouwe is angst

De tederheid in je heengaan ontkiemt niet, zelfs niet een klein beetje

Ik schop mijn verstand, ik verbrand mijn helderheid

En in de lucht vliegen mijn waanzin en mijn realiteit

Wil je weten waar ik ben?

Ik woon in de eindeloze straat

Ik bewaar gevoelens in mijn tuin

Er zijn overal gekke mensen en niemand wil verliezen

De wetenschap van hebben gehad en niet meer hebben

Er is zoveel te zien, blind, ik kan niet zwemmen

Ik wil meer stormen hebben om over te steken