Война и ты - L-Jane

Припев:

Согрей меня руками, я твоё небо, где бы небыл.

Согрей меня словами, я твои мысли, ты мой ангел.

Но между нами, снова конверты летят, как ракеты.

Осколки, камни, дожди, прости, моя любовь война и ты.

Слышишь, как сердце бьется?

Видишь, оно не сдается.

Под прицелами душа моя.

Уходят роты, полки в облока.

Толи был там, толи не был.

Тонны войны там, прокуренный ветер.

А я вернусь домой живой.

Моя надежда любовь, моя боль.

Пусть силы на исходе.

Пусть кровь моя по коже.

Пусть под ногами ад, но к тебе.

Бегу по выженной земле.

А ты окутай меня милая.

Будь поближе любимая.

Как этот туман как эта роса.

Как этот дождь, как это война.

Припев:

Согрей меня руками, я твоё небо, где бы небыл.

Согрей меня словами, я твои мысли, ты мой ангел.

Но между нами, снова конверты летят, как ракеты.

Осколки, камни, дожди, прости, моя любовь война и ты.

Мой талисман — ты родная, он в моем сердце.

В руках ака ноги сжимают берцы.

Им не одолеть меня, не сжечь меня.

Мой одинокий брат, в окружении верь в себя.

Мы умерали дважды под слоем шальных пуль.

Санитар проверит пульс, здесь мама жуть.

Здесь толи сон, толи жизнь, толи игра.

Тут каждый шаг, родная, по лезвию нажа.

И мне стать другим в этой системе своя жизнь.

Здесь толи ты, толи тебя с даждем кровавых мин.

Я здесь как выбранный игрок не чувствуя боли.

Драмма окутанной властей, здесь жаждит крови.

А мы на цепим ордена на свои мундиры.

Камбат взведет свой пол к движению отаки.

Мы здесь умрем еще раз и превратимся в камни.

За мир… любовь… и вашу память.

Припев: х2

Согрей меня руками, я твоё небо, где бы небыл.

Согрей меня словами, я твои мысли, ты мой ангел.

Но между нами, снова конверты летят, как ракеты.

Осколки, камни, дожди, прости, моя любовь война и ты.

Refrein:

Verwarm me met je handen, ik ben je hemel, waar ik ook ben.

Verwarm me met woorden, ik ben je gedachten, je bent mijn engel.

Maar tussen ons vliegen de enveloppen weer als raketten.

Scherven, stenen, regen, het spijt me, mijn liefde is oorlog en jij.

Hoor je hoe het hart klopt?

Kijk, het geeft niet op.

Onder de bezienswaardigheden van mijn ziel.

Compagnieën, regimenten vertrekken in wolken.

Of hij was er, of hij was er niet.

Veel oorlog daar, rokerige wind.

En ik zal levend naar huis terugkeren.

Mijn hoop is liefde, mijn pijn.

Laat de krachten opraken.

Laat mijn bloed over mijn huid stromen.

Laat de hel onder je voeten zijn, maar voor jou.

Ik ren op de verschroeide aarde.

En je wikkelt me ​​in, schat.

Wees dichterbij, liefje.

Zoals deze mist, zoals deze dauw.

Zoals deze regen, zoals deze oorlog.

Refrein:

Verwarm me met je handen, ik ben je hemel, waar ik ook ben.

Verwarm me met woorden, ik ben je gedachten, je bent mijn engel.

Maar tussen ons vliegen de enveloppen weer als raketten.

Scherven, stenen, regen, het spijt me, mijn liefde is oorlog en jij.

Mijn talisman ben jij schat, hij zit in mijn hart.

In de handen van aka worden de benen geperst door baretten.

Ze kunnen me niet overwinnen, ze kunnen me niet verbranden.

Mijn eenzame broer, omringd door geloof in jezelf.

We stierven twee keer onder een laag verdwaalde kogels.

De verpleger zal de pols controleren, hier is moeder horror.

Hier, ofwel een droom, ofwel een leven, ofwel een spel.

Hier wordt elke stap, schat, langs het mes gedrukt.

En ik moet mijn eigen leven anders worden in dit systeem.

Hier ben je, of je bent met bloedige mijnen.

Ik ben hier als een uitverkoren speler zonder pijn te voelen.

Drama gehuld in macht, hier dorstig naar bloed.

En we zijn aan de kettingen van de orde op onze uniformen.

Kambat zal zijn vloer spannen voor de otaki-beweging.

We zullen hier weer sterven en in stenen veranderen.

Voor vrede... liefde... en uw nagedachtenis.

Koor: x2

Verwarm me met je handen, ik ben je hemel, waar ik ook ben.

Verwarm me met woorden, ik ben je gedachten, je bent mijn engel.

Maar tussen ons vliegen de enveloppen weer als raketten.

Scherven, stenen, regen, het spijt me, mijn liefde is oorlog en jij.