Le verbe - L.E.J

Quand j’me réveille j’veux du silence, lui seul sait m'écouter

Il n’y a qu’en lui que j’ai confiance en termes de conseils beauté

On aimerait que je me taise mais je ne me vêts que du verbe

La lumière du mot, c’est dans la note qu’elle devient réverbe

Je m’offre à lui nue comme un vers, qui n’est pas alexandrin

Et lui parle avec une voix qui se marie avec son grain

Je me pare de laine, lui parle des vers de Verlaine

Je m'épile électrique, il aime mes va-et-vient

Rouge à lèvres, sourire blanc, rimmel bleu méthylène

Lui sait que, sous mes bonnets, je rêve de doigts phrygiens

Phrygiens

Quoi?

Sous prétexte qu’on est belles faudrait être polies et s’taire?

Les compliments circonstanciés, lui, il ne sait pas les faire

Quoi?

Sous prétexte qu’on est belles faudrait être polies et s’taire?

Les compliments circonstanciés, lui, il ne sait pas les faire

Je maquille ma figure de style, fouille dans mes vieux habits

Multiples propositions, aucun article n’est défini

Je lui parle, il ne répond pas, c’est une drôle de séduction

Le paradoxe c’est, que de ça, je sais faire abstraction

C’est de lin et de coton qu’il compose ses oraisons

Quand il réfléchit peu, il me croit sage, comme une comparaison

Mais moi je serai plus qu’une anacoluthe, je serai une anaphore

Tant pis si je pléonasme, il nie ma morphologie d’amphore

Quoi?

Sous prétexte qu’on est belles faudrait être polies et s’taire?

Les compliments circonstanciés, lui, il ne sait pas les faire

Quoi?

Sous prétexte qu’on est belles faudrait être polies et s’taire?

Les compliments circonstanciés, lui, il ne sait pas les faire

Face à son œil de verre, je vocalise des immondices

Son cœur de métal dérobe les formes de ma robe qui plisse

J’enfile comme des métaphores, mes collants filés

Et il plaide la folie tout au long de mon défilé

Il m'épuise à ne pas parler et à rester de glace

Pourtant, dans la chaleur de mon souffle, ce sont des cœurs que je lui trace

J’aimerais que l’image qu’il renvoie ne puisse pas s’estomper

Qu’il me dise que je suis belle car je ne peux pas le laisser tomber

Quoi?

Sous prétexte qu’on est belles faudrait être polies et s’taire?

Les compliments circonstanciés, lui, il ne sait pas les faire

Quoi?

Sous prétexte qu’on est belles faudrait être polies et s’taire?

Les compliments circonstanciés, lui, il ne sait pas les faire

Als ik wakker word wil ik stilte, alleen hij weet hoe hij naar me moet luisteren

Alleen hem vertrouw ik als het gaat om schoonheidsadvies

Ze willen dat ik zwijg, maar ik draag alleen het werkwoord

Het licht van het woord, het is in de noot dat het galm wordt

Ik bied mezelf naakt aan hem aan als een vers, wat niet Alexandriaans is

En spreekt tot haar met een stem die zich vermengt met haar graan

Ik versier mezelf met wol, spreek tot hem over de verzen van Verlaine

Ik elektrische wax, hij houdt van mijn heen en weer

Lippenstift, witte glimlach, methyleenblauwe rimmel

Hij weet dat ik onder mijn mutsen droom van Frygische vingers

Frygiërs

Wat?

Moeten we onder het voorwendsel dat we mooi zijn beleefd zijn en zwijgen?

Gedetailleerde complimenten, hij weet niet hoe hij ze moet geven

Wat?

Moeten we onder het voorwendsel dat we mooi zijn beleefd zijn en zwijgen?

Gedetailleerde complimenten, hij weet niet hoe hij ze moet geven

Ik verzin mijn stijlfiguur, snuffel door mijn oude kleren

Meerdere voorstellen, er is geen artikel gedefinieerd

Ik praat met hem, hij antwoordt niet, het is een grappige verleiding

De paradox is dat ik weet hoe ik moet negeren

Het is van linnen en katoen dat hij zijn gebeden componeert

Als hij weinig denkt, vindt hij mij wijs, als een vergelijking

Maar ik zal meer zijn dan een anacoluthon, ik zal een anafora zijn

Jammer als ik pleonasme, hij ontkent mijn amfora morfologie

Wat?

Moeten we onder het voorwendsel dat we mooi zijn beleefd zijn en zwijgen?

Gedetailleerde complimenten, hij weet niet hoe hij ze moet geven

Wat?

Moeten we onder het voorwendsel dat we mooi zijn beleefd zijn en zwijgen?

Gedetailleerde complimenten, hij weet niet hoe hij ze moet geven

Geconfronteerd met zijn glazen oog, spreek ik vuiligheid uit

Het metalen hart steelt de vormen van mijn plooijurk

Ik trok aan als metaforen, mijn gesponnen panty's

En hij pleit voor waanzin de hele weg door mijn parade

Het put me uit om niet te praten en bevroren te blijven

Toch, in de hitte van mijn adem, traceer ik de harten voor haar

Ik wou dat het beeld dat het terugstuurt niet kon vervagen

Zeg me dat ik mooi ben, want ik kan hem niet teleurstellen

Wat?

Moeten we onder het voorwendsel dat we mooi zijn beleefd zijn en zwijgen?

Gedetailleerde complimenten, hij weet niet hoe hij ze moet geven

Wat?

Moeten we onder het voorwendsel dat we mooi zijn beleefd zijn en zwijgen?

Gedetailleerde complimenten, hij weet niet hoe hij ze moet geven