Korkusuz (Released Track) - Kolera

Hayatım her yılı başka bir devir misali

Yoksulluk içinde bocalayan bir ailenınkinden derin uktelerim

Yaptığıma pişman olduklarımı yapmayı ben istedim

Anımsamıyorum ilk ne zaman kirlenmişti elleriim

Hayat böyle davrandıkça sert, bir iki ağlıyor, yoruluyor, bitkın düşüyorsun

Sonra düşünüyorsun, sert bir komutan gibi hamlelerını hesaplıyorsun

Üzerindeki tozlerı silkip tekrardan başlıyorsun

Ben ne bileyim madem öyle katı olayım yeri gelince

Sömürür bir öyle bir böyle insan, iş menfaata gelince

Nedensiz değil bu yalnızlığım

Kendimi bağışlamam kolay kendimi üzdüğümde

Zaafım var kendime, kötü sürprizlerine zamanın kalbim alışık (ha)

Endişelerimi sorarsan hepsi zehirli sarmaşık

Madem öyle artık ben de, duygusuzum

Sarılıyo' fırtına bendeki acıya (acıya, acıya), huzursuzum

«Alışıyorum yine», derken, «buraya.», uyumsuzum

Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya, korkusuzum

Çıktıgım yol için yok bir an kaybedilecek zaman

Ve bilir ki Kajmeran: Dünya acımasız koca bir mekân

Yediğim vurgun, gittim sürgün, çıkardıgım yangı, n bu yandığım yangın, ben baygın

Su gibi berrak olursan çalkalanırsın

Ağaç gibi büyüyorsan gövdenden baltalanırsın

Cesur yürek değilsen derhâl susturulusun

Zayıfsan herkesin sözüne içlenip burkulursun

Yanlış tanıdım elleri, ben ben gibi sandım herkesi

Aldım peşinen dersimi

Kendımle dostluk tek yolum

Günüm farklı, ertesi gün oldu bugünün öncesi

Ve dünmüş bugünün elçisi, benmışım kurban keçi

Küstürüyor beni olanları izlemek

Güveni kırılmış bir insan gibi kafamı çevırmek

Bana düşen olmak için diyorlar: «Kırkına eriş

Kırkından sonra da başlıyor gergin bekleyiş!»

Madem öyle artık ben de, duygusuzum

Sarılıyo' fırtına bendeki acıya (acıya, acıya), huzursuzum

«Alışıyorum yine», derken, «buraya.», uyumsuzum

Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya, korkusuzum

Elk jaar van mijn leven is als een nieuwe cyclus

Ik ben dieper dan dat van een gezin dat ploetert in armoede

Ik wilde doen waar ik spijt van heb

Ik kan me niet herinneren wanneer mijn handen voor de eerste keer vuil werden

Het leven is hard als je je zo gedraagt, je huilt een paar keer, je wordt moe, je wordt moe

Dan denk je, bereken je bewegingen als een stoere commandant

Je schudt het stof van je af en begint opnieuw

Ik weet niet of ik zo streng ben als de tijd daar is.

Zo iemand exploiteert, als het op winst aankomt

Het is niet zonder reden, dit is mijn eenzaamheid

Het is gemakkelijk om mezelf te vergeven als ik mezelf pijn heb gedaan

Ik heb een zwak voor mezelf, mijn hart is gewend aan de nare verrassingen van de tijd (ha)

Als je mijn zorgen vraagt, is het allemaal gifsumak

Als dat het geval is, ben ik ook emotieloos

Ik koester de storm tot mijn pijn (tot de pijn, tot de pijn), ik ben rusteloos

"Ik ben er weer aan gewend", als ik zeg, "hier", ben ik uit harmonie

De brug stort in en ik val erin, ik ben onverschrokken

Er is geen tijd te verliezen voor de weg die ik heb genomen

En hij kent Kajmeran: de wereld is een wrede grote plaats.

De klap die ik at, ik ging in ballingschap, het vuur dat ik veroorzaakte, dit vuur dat ik verbrandde, ik ben bewusteloos

Als je zo helder bent als water, zul je opgewonden raken

Als je groeit als een boom, word je ondermijnd door je stam

Als je geen dapper hart bent, word je onmiddellijk het zwijgen opgelegd

Als je zwak bent, zul je gekwetst worden door de woorden van iedereen.

Ik begreep handen verkeerd, ik dacht dat iedereen was zoals ik

Ik heb mijn lesje van tevoren geleerd

Vriendschap met mezelf is mijn enige manier

Mijn dag is anders, het was de volgende dag voor vandaag

En gisteren was de ambassadeur van vandaag, ik was de offergeit

Het irriteert me als ik kijk wat er aan de hand is

Mijn hoofd draaien als een gewantrouwd persoon

Om mijn deel te zijn, zeggen ze: "Reach veertig"

Zelfs na de veertig begint het nerveuze wachten!»

Als dat het geval is, ben ik ook emotieloos

Ik koester de storm tot mijn pijn (tot de pijn, tot de pijn), ik ben rusteloos

"Ik ben er weer aan gewend", als ik zeg, "hier", ben ik uit harmonie

De brug stort in en ik val erin, ik ben onverschrokken