Sessizce İçimden - Kolera

Gittiğim her yere gelir peşimden sürüklenip hazan

Kendi parmaklarımdır kendi dörtlüklerimi yazan

Farkedince yok olan yansımalara benziyor zaman

Vardır yalan Dünya'sında çekip seni de batıran

Artık göz yaşlarını kurut, fikrin dinç olmalı yavru kurt

Çizmelisin yeni bir rota, kurmalısın yeni bi' yurt

Olup biten her şeyi unut, dağılmalı bu kara bulut

Hüznünü dizlerinde uyut

Yarın ölecekmiş gibi bugün için hiç ölmeyecekmiş gibi

Ahiret için işte bilançomuz bu

Ruhumuz çöl kalbimizi kaplıyor kumu

Yıllandıkça taşa dönüyor kalbin değişiyor huyu (sorma!)

Sorma neler yaptım ben çünkü öyle gerekti

Büyük insanları vurdum, sağ kalmam bereketti

Canımı zor kurtardım bil ki ben gibi

Güçlü olanların gizli olur dertleri (hadi)

Sanma ki gökten zembille indim ben

Kolum kırılsada gizler onu hep bir yen

Cefasını bulur herkes zaten sessizce içinden

Ne batıklar çıkar benim denizimden

Karanlığı yoktur benim dehlizimden

Sanma ki hâlime içlenmem sessizce içimden

Kronometre duruyor bende senle gelemeyince göz göze

Kısalıyor hayatım bir an bakamayınca yüz yüze

Yarenim gelince berbere dönüşüyor pire

Peri masalı ne ki onunla geçtiğinde gün gece

Yüzü façalı kalbimin üzeri dolu yareler

Bulunmuyor suretimde neşeden nişaneler

Gönül evimi yakıp yıkıp dağıtmış haramiler

Kendini saydırmak isterken durmadan faraziler (hey)

Kolera yıldızlar içinde saklı gizli sitare

Safran dağlarda yaşayan tek tane (tek)

Acımıyor ki dedikçe daha da hırslı sıkıştığım mengene

Bin parça oldum görünüyorum yek pare (yek)

Kolera baraküdalı dipte, her gün elinde kelle (ha)

Tehlikeli sularda yüzer boşnak cimcime (ha)

Dayanırım dedikçe daha da keskin yüzüme gelen tekme

Sabret kazan eli öpme

Sanma ki gökten zembille indim ben

Kolum kırılsada gizler onu hep bir yen

Cefasını bulur herkes zaten sessizce içinden

Ne batıklar çıkar benim denizimden

Karanlığı yoktur benim dehlizimden

Sanma ki hâlime içlenmem sessizce içimden

Komt overal waar ik ga, achter me aan gesleept, hazan

Het zijn mijn eigen vingers die mijn eigen kwatrijnen schrijven

Tijd is als reflecties die verdwijnen als je het merkt

Er is er een die je meesleept in de wereld van leugens

Droog je tranen nu, je geest moet fris zijn, baby wolf

Je moet een nieuwe route tekenen, je moet een nieuw huis vestigen

Vergeet alles wat er is gebeurd, deze donkere wolk moet verdwijnen

Slaap je verdriet op je knieën

Alsof hij morgen zal sterven alsof hij nooit zal sterven voor vandaag

Dit is onze balans voor het hiernamaals.

Onze zielen bedekken de woestijn, onze harten zijn zand

Je hart verandert in steen naarmate je ouder wordt, zijn gewoonte verandert (niet vragen!)

Vraag niet wat ik deed omdat het nodig was

Ik heb geweldige mensen neergeschoten, mijn overleving was een zegen

Ik heb mijn leven hard gered, weet dat net als ik

De problemen van de sterken zijn verborgen (kom op)

Denk niet dat ik uit de lucht kwam

Zelfs als mijn arm gebroken is, verbergt hij die altijd een keer

Iedereen zal lijden, al in stilte.

Welke wrakken komen uit mijn zee

Er is geen duisternis vanuit mijn gang

Denk niet dat ik in stilte geen medelijden met mezelf heb

De stopwatch stopt en ik kan niet met je mee.

Mijn leven wordt korter als ik niet van aangezicht tot aangezicht kan kijken

Als mijn partner komt, verandert het in een kapper, vlo

Wat is een sprookje als dag en nacht ermee verstrijken?

Gevulde littekens op mijn hart met sproeten

Er zijn geen tekenen van vreugde in mijn beeld

De dieven die mijn hart hebben verbrand en vernietigd

Hypothetisch blijven proberen om jezelf geteld te krijgen (hey)

Cholera is een geheime sitare verborgen in de sterren

Saffraan is de enige (single) die in de bergen woont

Het doet geen pijn

Ik schijn te zijn in duizend stukjes, één stuk (één)

Cholera barracuda op de bodem, elke dag hoofd in de hand (ha)

Bosnische cimcime drijvend in gevaarlijke wateren (ha)

Hoe meer ik zeg dat ik vol zal houden, hoe scherper de trap naar mijn gezicht komt

Win geduld, kus de hand niet

Denk niet dat ik uit de lucht kwam

Zelfs als mijn arm gebroken is, verbergt hij die altijd een keer

Iedereen zal lijden, al in stilte.

Welke wrakken komen uit mijn zee

Er is geen duisternis vanuit mijn gang

Denk niet dat ik in stilte geen medelijden met mezelf heb