Kim Buna Dayanır - Kolera

Usulca siliniyor yüzüme yansıyan son gülen çehre

İki düğümle sıkıca bağla olup bitene düşer çene

Kâmil eder bu işkence

Dervişe çeviriyorsun beni

Buladığın bir dertten alıp salıp ayrı bir derde

Dönüşü yok, bilerek geçmişe özlem beslemek zarar

Ya erkeksin, ya erkek gibi;

kız ağalamak yasak

Kararsızım;

burcum bir terazi, bir başak

Ezilmesin çiçeklerim sâdık gülüm çimendir

Yalnız Dünya'daki yalnızlığım öyle virâne

Huzur vermiyor ki kimse, herkeste var birtane

Yalnızlıksa son istasyon ömür avâre

Olacakları hissediyorum, hissediyorum biçâre

Elim gibi titriyor sokaktaki fersiz lambalar

Benim kadar üşümüyorlar ama bir ben kadar yalnızlar

Sığınılacak liman yok, uzakta yakın civarlar

Sağım solumda azgın dalgalar vah hâlime

Sen güldürdün beni, ağlattın yaktın beni

Gül mü, diken mi bu?

Zakkum mu, şeker mi?

Sen güldürdün beni, ağlattın yaktın beni

Gül mü, diken mi bu?

Zakkum mu, şeker mi?

Kim buna dayanır?

Karmakarışıp kendime dolanıp düşüyorum yine

Varsın sevmesin kimse

Tek sensin beni sevmesi gereken

Kim buna dayanır?

Karmakarışıp kendime dolanıp düşüyorum yine

Varsın sevmesin kimse

Tek sensin beni sevmesi gereken

Gözlerimleyim

Gördüklerim uzak düşümden uzak kalmak istediklerimse koşar adım peşimde

Kolum dirençsiz, kızlar edepsiz, adamlar sadakatsiz, kadınlar geçimsiz,

çocuklar sevimsiz

Büyük gibi konuşan çocuklar, çocuklaşan büyükler

Yağmur güneşin olamazdı, yok olurdu tüm zerreler

Semeri ceylana değilde eşşeğe vuran mukadder

Değil midir ki ikisinin de gözleri birbirinden güzel?

Katırın cefası sesinin yüksek çıkmasından

Ceylanın edası uzağa çekilip saklanmasından

Dışarı saçmadan kendini içine kapan, kapaklan

Dışı olsa da yakuttan geri çıkan yok tabuttan

Hayrın içindeyse şer ve şerrin içindeyse hayır

Çıkaramıyorum, olanlar zehir mi, bal mı?

Yara, bere, çizik içinde malup bir hâlde

Her gece ölsem de her sabah döndüm yine

Sen güldürdün beni, ağlattın yaktın beni

Gül mü, diken mi bu?

Zakkum mu, şeker mi?

Sen güldürdün beni, ağlattın yaktın beni

Gül mü, diken mi bu?

Zakkum mu, şeker mi?

Kim buna dayanır?

Karmakarışıp kendime dolanıp düşüyorum yine

Varsın sevmesin kimse

Tek sensin beni sevmesi gereken

Kim buna dayanır?

Karmakarışıp kendime dolanıp düşüyorum yine

Varsın sevmesin kimse

Tek sensin beni sevmesi gereken

Oh, yeah!

Kolera!

2−0-1−2, bir iki (bir iki, bir iki)

Zacht vervagend, het laatste lachende gezicht weerspiegeld op mijn gezicht

Bind het stevig vast met twee knopen, de mond valt open voor wat er aan de hand is

Maakt deze marteling perfect

Je verandert me in een derwisj

Haal het uit een probleem dat je vindt en laat het los in een ander probleem

Er is geen weg meer terug, het doet pijn om expres naar het verleden te verlangen.

Je bent of een man of je lijkt op een man;

meisje huil niet

ik ben onbeslist;

mijn sterrenbeeld is een weegschaal, een maagd

Verpletter mijn bloemen niet, mijn trouwe roos is gras

Mijn eenzaamheid in de wereld alleen is zo troosteloos

Het geeft geen gemoedsrust dat iedereen er een heeft

Als eenzaamheid het laatste station is, is het leven zwerver

Ik voel wat er gaat gebeuren, ik voel tevergeefs

Schudden als mijn hand, doffe lampen in de straat

Ze zijn niet zo koud als ik, maar ze zijn net zo eenzaam als ik.

Er is geen veilige haven, ver weg

Razende golven rechts en links van mij, jammer

Je maakte me aan het lachen, je maakte me aan het huilen, je verbrandde me

Is het een roos of een doorn?

Oleander of suiker?

Je maakte me aan het lachen, je maakte me aan het huilen, je verbrandde me

Is het een roos of een doorn?

Oleander of suiker?

Wie vertrouwt erop?

Ik ben verstrikt en weer verstrikt in mezelf

Laat er niemand zijn om van te houden

Jij bent de enige die van me zou moeten houden

Wie vertrouwt erop?

Ik ben verstrikt en weer verstrikt in mezelf

Laat er niemand zijn om van te houden

Jij bent de enige die van me zou moeten houden

mijn ogen

Als wat ik zie is wat ik wil wegblijven van mijn verre droom, ren ik achter me aan

Mijn arm is zonder weerstand, meisjes zijn gemeen, mannen zijn ontrouw, vrouwen zijn incompetent,

kinderen zijn cheesy

Kinderen die praten als volwassenen, volwassenen die kinderen worden

De regen kan niet jouw zon zijn, alle deeltjes zouden verdwijnen

Voorbestemd om de ezel met het zadel te raken, niet de gazelle

Is het niet dat hun beide ogen mooier zijn dan de andere?

De pijn van de muilezel door zijn luide stem

De manier van de gazelle wordt weggetrokken en verstopt

Sluit jezelf op zonder te morsen, petje af

Ook al is het buiten, er komt niemand uit de kist

Als het goed is, is het slecht en het is slecht, niet

Ik krijg het er niet uit, is het vergif of honing?

Verslagen in wonden, kneuzingen, krassen

Ook al sterf ik elke nacht, ik kom elke ochtend terug

Je maakte me aan het lachen, je maakte me aan het huilen, je verbrandde me

Is het een roos of een doorn?

Oleander of suiker?

Je maakte me aan het lachen, je maakte me aan het huilen, je verbrandde me

Is het een roos of een doorn?

Oleander of suiker?

Wie vertrouwt erop?

Ik ben verstrikt en weer verstrikt in mezelf

Laat er niemand zijn om van te houden

Jij bent de enige die van me zou moeten houden

Wie vertrouwt erop?

Ik ben verstrikt en weer verstrikt in mezelf

Laat er niemand zijn om van te houden

Jij bent de enige die van me zou moeten houden

O ja!

Cholera!

2−0-1−2, één twee (één twee, één twee)