Bir Sürgün Yeri - Kolera

Yapmacık gülüş, yapmacık tavır, yapmacık bakış

Sıkılıp uzaklaşmak istediğim bu ortam

Ve boğuluyorum yaktığım şarkı sözlerimin dumanında

«Hepsini bitirdin.»

diyorlar nefes alınca

Muhabbetim kaldığı yerden devamdı fakat soğuk karşılandım uzaktaki sevgilerin

yanına varınca

Bir güzellik kalmamış, bir iyilik yok hatırda

Bulduğum beklediğimle savaşta, kalmamş vefa da

Feri gitti güneşin, gitti ömürden bir gün daha

Döndü günün rengi yine zindana

Günlerin getirdiği değişiyor olgunluk tahammül güç sefa rezillik yara

Yıldıran bir bulut gibi çökmedi hayat (hayat), yeryüzünde sürgünüz biz,

hatırla hain evlat

Yeniden geri dönmek için çekmeliyiz meşakkat

Bir suçluyuz biz, beleşe yok mükafat

Bir sürgün yeri alabildiğine çöl, bir serap gibi

Bir gör onu yaşarken nasıl gerçek, bir tokat gibi

Bir bakmışsın ki bavuluna sadece taş koymuşsun

Pek kısaymış aslında, bir varmış, bir yokmuşsun

Bir sürgün yeri alabildiğine çöl, bir serap gibi

Bir gör onu yaşarken nasıl gerçek, bir tokat gibi

Bir bakmışsın ki bavuluna sadece taş koymuşsun

Pek kısaymış aslında, bir varmış, bir yokmuşsun

Kelimeler duman, anlamlar umman

Sevdiklerim karabatak ve beklentilerim yere batan

Sıkılmadım bindir gece dinlediğim masaldan

Sevdiğim filmleri izlemeyi severim tekrar tekrardan

Fazla gencim veda için, ruh yaşımca

Fazla yaşlı, çöpe giden bir dün yüzünden bu gün daha da olgun

Geçmiş konuştuklarımdan bu gün daha da suskun

Eski afacanlıklarımdan bu gün daha da durgun

Biriktirdiğim kumbarayı doldurmamış yüküm biraz ateş, biraz sudanmış

Yolum uzun, azığım hüzün, zemin kum, güneş çok, rehavet bol

Yürümek zor, yol almak zorunlu

Geldiğimiz yolu unuttuk, dönüş yolunu şaşırdık

Atomu çarpıştırdık, iyiyi kötüyü ayrıştıramadık

Bir menzil ki ulaştırır peşinden gittiğin şeye

Itırı takip eden varacaktır bahçeye

Bir sürgün yeri alabildiğine çöl, bir serap gibi

Bir gör onu yaşarken nasıl gerçek, bir tokat gibi

Bir bakmışsın ki bavuluna sadece taş koymuşsun

Pek kısaymış aslında, bir varmış, bir yokmuşsun

Bir sürgün yeri alabildiğine çöl, bir serap gibi

Bir gör onu yaşarken nasıl gerçek, bir tokat gibi

Bir bakmışsın ki bavuluna sadece taş koymuşsun

Pek kısaymış aslında, bir varmış, bir yokmuşsun

(Bir sürgün yeri alabildiğine çöl

Bir sürgün yeri alabildiğine çöl)

valse glimlach, valse houding, valse blik

Deze omgeving waar ik weg wil zijn

En ik verdrink in de rook van mijn teksten die ik heb verbrand

"Je hebt het allemaal afgemaakt."

ze zeggen wanneer je ademt

Mijn gesprek ging verder waar het gebleven was, maar ik werd koud begroet door je verre liefdes.

als je in de buurt komt

Er is geen schoonheid meer, er is niets goeds in de herinnering

Wat ik vond is in oorlog met wat ik verwacht, er is geen loyaliteit

Feri, de zon is weg, nog een dag uit het leven

De kleur van de dag is weer in kerker veranderd

De dagen veranderen, volwassenheid is moeilijk te verdragen, luiheid, schande, wond

Het leven (leven) stortte niet in als een woedende wolk, we zijn ballingen op aarde,

onthoud verrader jongen

We moeten lijden om weer terug te gaan?

We zijn een crimineel, geen gratis beloning

Een ballingschap is zo woestijn als mogelijk, als een luchtspiegeling

Zie hoe echt het is als je het leeft, als een klap

Ooit zag je dat je alleen maar een steen in je koffer deed

Het was echt kort, er was eens, er was eens

Een ballingschap is zo woestijn als mogelijk, als een luchtspiegeling

Zie hoe echt het is als je het leeft, als een klap

Ooit zag je dat je alleen maar een steen in je koffer deed

Het was echt kort, er was eens, er was eens

Woorden roken, betekenissen oman

Mijn dierbaren zijn aalscholvers en mijn verwachtingen zinken naar de grond

Ik verveel me niet met het sprookje waar ik 's nachts naar heb geluisterd

Ik kijk graag naar mijn favoriete films, keer op keer

Ik ben te jong voor afscheid, mijn zielsleeftijd

Te oud, meer volwassen vandaag vanwege een verspilling van gisteren

Ik ben vandaag nog stiller dan waar ik het in het verleden over had

Het staat nog meer stil vandaag dan mijn oude kattenkwaad

Ik heb het spaarvarken dat ik heb bewaard niet gevuld, mijn lading was een beetje vuur, een beetje water

Mijn weg is lang, mijn eten is verdriet, de grond is zand, de zon is te veel, er is genoeg zelfgenoegzaamheid.

Het is moeilijk om te lopen, het is noodzakelijk om te reizen

We zijn vergeten hoe we kwamen, we verloren de weg terug

We hebben het atoom gebotst, we konden het goede niet van het slechte scheiden

Een bestemming die levert waar je naar op zoek bent

Wie de pelargonium volgt, zal de tuin bereiken

Een ballingschap is zo woestijn als mogelijk, als een luchtspiegeling

Zie hoe echt het is als je het leeft, als een klap

Ooit zag je dat je alleen maar een steen in je koffer deed

Het was echt kort, er was eens, er was eens

Een ballingschap is zo woestijn als mogelijk, als een luchtspiegeling

Zie hoe echt het is als je het leeft, als een klap

Ooit zag je dat je alleen maar een steen in je koffer deed

Het was echt kort, er was eens, er was eens

(Een plaats van ballingschap is zo ver als de woestijn)

Een plaats van ballingschap is zo ver als de woestijn)