In Fantasia - Kishi Bashi

In Fantasia the mirrors lie to us they plant a seed

One by one we build an empire where devils roam and breed

Fading sunsets… to forget them is the mark of death

As we break in through the window

Of mind and greed

Darkened bridges sink away into the brackishness

Swirling sin into a rainbow of atrophy

When the winters help the golden autumns take it’s leave

Spawning passages for vampires

To suck and feed

Kareru kareru

Subetega kareteruno

Fuyuno sabaku fuyuno sabaku ga hirogaru

Warerano yoruga kuru warerano yoruga hajimaru

Karehaga kareru warerano fuyuno sabaku

Waking insights born of jealousy and faithlessness

Gave us strength among the gentiles of modernity

In Fantasia the spirits hide from us they cannot bleed

Innocence is not a virtue in times of need

Endless twilight… if only stars would show their faithful stare

In this world of fading memories, we’d cease to be

In Fantasia the air is dense to me it hurts to scream

At windless castles in the darkness, too faint to see…

In Fantasia liegen de spiegels tegen ons, ze planten een zaadje

Een voor een bouwen we een rijk waar duivels rondzwerven en broeden

Vervagende zonsondergangen... om ze te vergeten is het teken van de dood

Terwijl we door het raam inbreken

Van geest en hebzucht

Verduisterde bruggen zinken weg in de brakheid

Wervelende zonde in een regenboog van atrofie

Wanneer de winters de gouden herfst helpen om te vertrekken

Paaipassages voor vampiers

Om te zuigen en te voeden

Kareru kareru

Subetega kareteruno

Fuyuno sabaku fuyuno sabaku ga hirogaru

Warerano Yoruga kuru Warerano Yoruga hajimaru

Karehaga kareru warerano fuyuno sabaku

Wakker wordende inzichten geboren uit jaloezie en ontrouw

Heeft ons kracht gegeven onder de heidenen van de moderniteit

In Fantasia verbergen de geesten zich voor ons, ze kunnen niet bloeden

Onschuld is geen deugd in tijden van nood

Eindeloze schemering... als sterren maar hun trouwe blik zouden tonen

In deze wereld van vervagende herinneringen, zouden we ophouden te zijn

In Fantasia is de lucht dicht voor mij, het doet pijn om te schreeuwen

Bij windstille kastelen in de duisternis, te zwak om te zien...