The Immaterial Children - Kirlian Camera

In the dark, every shape creates flashes of fear

And this night’s chilly breath is shaking my thoughts like old autumn leaves

Sometimes I’m happen to dream… and I don’t know the truth

I’m seeing you… just seeing you… again… holding out

For a non-existent guilt, for every repressed scream

You waited… waited… but your mother was not looking at you

And your not many years were freezing the room and all of the eyes around there

When I saw you… you were dead

Then, I saw a shadow passing by

So I got a bit confused

Don’t dry your tears

Now they must see your pain…

In het donker zorgt elke vorm voor flitsen van angst

En de kille adem van deze nacht schudt mijn gedachten als oude herfstbladeren

Soms droom ik... en weet ik de waarheid niet

Ik zie je... ik zie je gewoon... weer... volhouden

Voor een niet-bestaand schuldgevoel, voor elke onderdrukte schreeuw

Je wachtte... wachtte... maar je moeder keek je niet aan

En je niet vele jaren bevroor de kamer en alle ogen daar omheen

Toen ik je zag... was je dood

Toen zag ik een schaduw voorbijkomen

Dus ik raakte een beetje in de war

Droog je tranen niet

Nu moeten ze je pijn zien...