The Christ - Kirlian Camera

Along those ways in the sky of November

Marching souls that I cannot recall

Lost in the cold of this eternal curtain

Raising memories so far from the end

Laying in the silence that lives all around me

I call your name against the wall of this pain

And if it’s true that the children are playin' out

It’s really true I don’t know what I’m doing

In this old place

In the winter of heaven

I’ve lost all the things that have broken my dreams

And if the angels are burning their wings here

I’ve lost the words to whisper them my love

In those deserts of ice, steel and iron

Under the rain that never stops falling

I know, the treasures and jewels are buried

Under this rain that cleans the marks of the slaves

Don’t tell me I’m dreaming 'cos I know what’s happening

While all the flowers are praying to despair

To catch their lives in the silence of love

There’s no more time, no more place to resist

In this old place in the winter of heaven…

There’s no more time for us

There’s no more place to resist

Only our hearts to embrace all these ruins

And give them to the light as the final sweet gift

In this old place in the winter of heaven…

There’s no more time, there’s no more place to resist

In this old place in the winter of heaven…

Langs die wegen in de lucht van november

Marcherende zielen die ik me niet kan herinneren

Verdwaald in de kou van dit eeuwige gordijn

Herinneringen ophalen zo ver van het einde

Liggend in de stilte die overal om me heen leeft

Ik roep je naam tegen de muur van deze pijn

En als het waar is dat de kinderen buiten spelen

Het is echt waar, ik weet niet wat ik doe

Op deze oude plek

In de winter van de hemel

Ik ben alle dingen kwijt die mijn dromen hebben gebroken

En als de engelen hier hun vleugels branden

Ik ben de woorden kwijt om ze mijn liefde te fluisteren

In die woestijnen van ijs, staal en ijzer

Onder de regen die nooit stopt met vallen

Ik weet het, de schatten en juwelen zijn begraven

Onder deze regen die de tekens van de slaven reinigt

Vertel me niet dat ik droom, want ik weet wat er gebeurt

Terwijl alle bloemen bidden tot wanhoop

Om hun leven te vangen in de stilte van liefde

Er is geen tijd meer, geen plaats meer om weerstand te bieden

Op deze oude plek in de winter van de hemel...

Er is geen tijd meer voor ons

Er is geen plaats meer om weerstand te bieden

Alleen ons hart om al deze ruïnes te omarmen

En geef ze aan het licht als het laatste zoete geschenk

Op deze oude plek in de winter van de hemel...

Er is geen tijd meer, er is geen plaats meer om weerstand te bieden

Op deze oude plek in de winter van de hemel...