Epitaph - Kirlian Camera

The wall on which the prophets wrote

Is cracking at the seams

Upon the instruments of death

The sunlight brightly gleams

When every man is torn apart

With nightmares and with dreams

Will no one lay the laurel wreath

When silence drowns the screams?

Confusion will be my epitaph

As I crawl a cracked and broken path

If we make it we can all sit back and laugh

But I fear tomorrow I'll be crying

Yes, I fear tomorrow I'll be crying

Yes, I fear tomorrow I'll be crying

Between the iron gates of fate

The seeds of time were sown

And watered by the deeds of those

Who know and who are known;

Knowledge is a deadly friend

If no one sets the rules

The fate of all mankind I see

Is in the hands of fools

The wall on which the prophets wrote

Is cracking at the seams

Upon the instruments of death

The sunlight brightly gleams

When every man is torn apart

With nightmares and with dreams

Will no one lay the laurel wreath

When silence drowns the screams?

Confusion will be my epitaph

As I crawl a cracked and broken path

If we make it we can all sit back and laugh

But I fear tomorrow I'll be crying

Yes I fear tomorrow I'll be crying

Yes I fear tomorrow I'll be crying

Crying...

Crying...

Yes I fear tomorrow I'll be crying

Yes I fear tomorrow I'll be crying

Yes I fear tomorrow I'll be crying

Crying...

Crying...

De muur waarop de profeten schreven...

Scheurt bij de naden

Op de instrumenten van de dood

Het zonlicht schijnt fel

Wanneer elke man uit elkaar wordt gescheurd

Met nachtmerries en met dromen

Zal niemand de lauwerkrans leggen?

Wanneer stilte het geschreeuw overstemt?

Verwarring zal mijn grafschrift zijn

Terwijl ik over een gebarsten en gebroken pad kruip

Als we het halen, kunnen we allemaal achterover leunen en lachen

Maar ik vrees dat ik morgen zal huilen

Ja, ik vrees dat ik morgen ga huilen

Ja, ik vrees dat ik morgen ga huilen

Tussen de ijzeren poorten van het lot

De zaden van de tijd zijn gezaaid

En bewaterd door de daden van die

Wie weet en wie is bekend;

Kennis is een dodelijke vriend

Als niemand de regels bepaalt

Het lot van de hele mensheid zie ik

Is in handen van dwazen

De muur waarop de profeten schreven...

Scheurt bij de naden

Op de instrumenten van de dood

Het zonlicht schijnt fel

Wanneer elke man uit elkaar wordt gescheurd

Met nachtmerries en met dromen

Zal niemand de lauwerkrans leggen?

Wanneer stilte het geschreeuw overstemt?

Verwarring zal mijn grafschrift zijn

Terwijl ik over een gebarsten en gebroken pad kruip

Als we het halen, kunnen we allemaal achterover leunen en lachen

Maar ik vrees dat ik morgen zal huilen

Ja, ik ben bang dat ik morgen ga huilen

Ja, ik ben bang dat ik morgen ga huilen

huilen...

huilen...

Ja, ik ben bang dat ik morgen ga huilen

Ja, ik ben bang dat ik morgen ga huilen

Ja, ik ben bang dat ik morgen ga huilen

huilen...

huilen...