Забавно - Kerry Force, M()eSTRo

Если бы ты знал, как руки опускались на пол.

Я рыдала, ты орал, но не до драк.

И не хотелось бы тут тупо стать чем-то прозрачным.

Чем-то вроде жевачки, чем-то вдруг накаченным.

В тупую поэтапно, проюзаный временной интервал.

Кто из нас страдал, не Я ли?

Или ты трус, или ленив, или просто пуст.

Просто трусам вдруг дано выводить искусно.

Опечатать куст, опечатать шл*х, после исчезнуть,

И вдруг с уст: «типа я не в курсе и зачем мне

Было выводить её за пределы дома,

Чтобы отыметь и навешать тупой струной в голову».

Давай, осталось лишь бродить в своей паутине.

ТУ что замудрил себе сам, разгреби и выйди

вон из сердец псевдонедотрог —

Нормально брали в р*т, но теперь всё наоборот.

Ты держишься за каждую левую юбку, тупо.

Ну да, за мной замечена была ходьба по трупам.

Но не потому что так круто или я горжусь этим,

Просто до того как появился Он, не заметила.

Как пролистала много книг, открыла всем душу,

Но ни один из них этого не заслуживал.

Как и ты!

Как и все вы, я вас всех забыла.

Отвечаю!

Мне слишком хорошо быть любимой.

А я тебя не люблю.

Я так люблю эти будни, утром глаза роднули.

Вас будто не было и нет, всё очень круто!

Давайте теперь руки вверх, за всех своих бывших.

Пусть их крыши будут на месте, пусть так и быть дышат.

Лопнуты струны нерв, на теле нету вен.

Отныне буду нем, дай свои руки мне.

Сколько твоих измен, я их считал в уме.

Сжигая твой скелет, ну че, забавно?

Меня зомбирует не фото на камне гранитном.

Я поправляю мир пятками и нафтизином.

Нервы на нитках, дышал, но дыханием сбитым.

Реинкарнирую, привет из соседней орбиты.

Если бы знал, как руки опускались на пол.

Я бы заплакал, наверное, если бы смог.

Уже не тот, эй, девочка, двигайся плавно.

Было забавно устроить душевный притон.

Ко мне потухла и память свою форматнула.

Ну да, была замечена твоя ходьба по трупам.

Не потому что так круто, я помню, че ты.

Что в списке черном, а ты вот физически стерта.

Давай, устраивай пьяный show-time.

Тут, мы пойдем заштампим после паспорта.

И на старт, возьмем два билета в плацкарт.

Ты на старте была, но уже без меня.

Сердце клеймят ее щеки в потекших тенях.

Небыло больно, я просто ей больше не верю.

И вдохновеньем питался у тысячи лярв.

Их расчленял и напевал колыбельную.

Kerry Force, маэстро.

Забавно.

Я так люблю эти будни, утром глаза роднули.

Вас будто не было и нет, всё очень круто!

Давайте теперь руки вверх, за всех своих бывших.

Пусть их крыши будут на месте, пусть так и быть дышат.

Лопнуты струны нерв, на теле нету вен.

Отныне буду нем, дай свои руки мне.

Сколько твоих измен, я их считал в уме.

Сжигая твой скелет, ну че, забавно?

Als je wist hoe handen op de grond vielen.

Ik snikte, jij schreeuwde, maar niet om te vechten.

En ik zou hier niet domweg iets transparants willen worden.

Iets als kauwgom, iets dat plotseling opgeblazen werd.

In een stomme stap voor stap, door een tijdsinterval.

Wie van ons heeft geleden, nietwaar?

Of je bent een lafaard, of lui, of gewoon leeg.

Het is alleen zo dat lafaards plotseling bekwaam kunnen afleiden.

Verzegel de struik, verzegel de schoffels en verdwijn dan

En ineens uit de mond: “alsof ik het niet weet en waarom zou ik

Het was om haar mee naar buiten te nemen,

Neuken en ophangen met een stomp touwtje in het hoofd.

Kom op, het blijft alleen om rond te dwalen in je web.

TU dat je jezelf wijs hebt gemaakt, hark en ga eropuit

ga uit de harten van pseudo-gevoelige -

Normaal namen ze het in r*t, maar nu is het andersom.

Je houdt je aan elke linkerrok vast, stom.

Nou ja, ik werd gezien op lijken lopen.

Maar niet omdat het zo cool is of omdat ik er trots op ben,

Ik merkte het gewoon niet voordat Hij verscheen.

Terwijl ze door vele boeken bladerde, haar ziel voor iedereen opende,

Maar geen van hen verdiende het.

Net als jij!

Net als jullie allemaal, ben ik jullie allemaal vergeten.

Ik antwoord!

Het is te goed voor mij om bemind te worden.

Maar ik hou niet van je.

Ik hou zo veel van deze doordeweekse dagen, 's ochtends zijn mijn ogen bevallen.

Het is alsof je niet bestaat en niet bestaat, alles is heel gaaf!

Laten we nu onze handen opsteken voor al onze exen.

Laat hun daken op hun plaats zitten, laat ze zo ademen.

De snaren van de zenuw zijn gebarsten, er zijn geen aderen op het lichaam.

Van nu af aan zal ik stom zijn, geef me je handen.

Hoeveel van je verraad, ik heb ze in gedachten geteld.

Je skelet verbranden, is dat grappig?

Het is niet de foto op de granieten steen die me zoembaar maakt.

Ik corrigeer de wereld met mijn hakken en Naphthyzinum.

Zenuwen aan een touwtje, ademen, maar met een gebroken adem.

Reïncarneren, hallo vanuit de naburige baan.

Als ik wist hoe handen op de grond vielen.

Ik zou waarschijnlijk huilen als ik kon.

Niet meer hetzelfde, hé meid, beweeg soepel.

Het was leuk om een ​​zielenhol te regelen.

Het ging naar mij en formatteerde zijn geheugen.

Ja, je werd gezien op lijken.

Niet omdat het zo cool is, ik herinner me jou.

Wat staat er zwart op de lijst, maar ben je fysiek gewist.

Kom op, heb een dronken show-time.

Hier, we gaan stempelen achter het paspoort.

En bij de start nemen we twee gereserveerde zitplaatsen.

Je was aan het begin, maar al zonder mij.

Het hart is gebrandmerkt door haar wangen in de vloeiende schaduwen.

Het deed geen pijn, ik vertrouw haar gewoon niet meer.

En hij at inspiratie van duizend larven.

Hij verscheurde ze en zong een slaapliedje.

Kerry Force, maestro.

Het is grappig.

Ik hou zo veel van deze doordeweekse dagen, 's ochtends zijn mijn ogen bevallen.

Het is alsof je niet bestaat en niet bestaat, alles is heel gaaf!

Laten we nu onze handen opsteken voor al onze exen.

Laat hun daken op hun plaats zitten, laat ze zo ademen.

De snaren van de zenuw zijn gebarsten, er zijn geen aderen op het lichaam.

Van nu af aan zal ik stom zijn, geef me je handen.

Hoeveel van je verraad, ik heb ze in gedachten geteld.

Je skelet verbranden, is dat grappig?