Устали - Kerry Force, Виолетта Даниленко

Ну, если есть, что рассказать, то говори,

Покажи, кто или что внутри тебя сидит,

Поори со мной, поулыбайся вместе

И всё будет круто как во многих песнях,

И если люди как-то косо на нас посмотрели,

Или я тебя случайно чем-то задела,

Ты пойми, что мы творцы наших судеб,

Они не в курсе, что между нами есть и будет,

Эти люди давно уже не верят в сказки,

А я буду верить, пусть даже будут смеяться,

И буду рисовать на асфальте яркими красками

То, что чувствую, что внутри завязано с лаской,

По рецепту будто живут люди там и тут,

И так выносит иногда суета и смута,

А я благодарна, знаешь, тем, кто рядом был,

И тех, кто сделал больно я уже давно простила,

Нет, вы не знали, Не могли это знать,

Ветром по земле, но научилась летать,

Как знать, может это то самое чувство

Или как обычно в моей душе станет пусто.

Я этим не хочу забивать свои мысли,

Просто буду той, которая всегда так искренне

Верит в то, что люди всё ещё остались,

Ну, полетели?

Да.

Давай полетаем.

Устала убегать от червивых и гнилых,

Устала среди говна искать методом тыка,

Ну как-то не катит, кстати не забудь про братиков

О тех, кто, если чё жизнью и душой заплатят.

Nou, als je iets te vertellen hebt, zeg het dan

Laat zien wie of wat er in je zit

Schreeuw met me mee, lach samen

En alles zal cool zijn, zoals in veel liedjes,

En als mensen ons op de een of andere manier argwanend aankeken,

Of heb ik je per ongeluk ergens mee geslagen,

Je begrijpt dat wij de scheppers zijn van ons lot,

Ze weten niet wat er tussen ons is en zal zijn,

Deze mensen geloven niet meer in sprookjes,

En ik zal geloven, zelfs als ze lachen,

En ik zal schilderen op het asfalt met felle kleuren

Wat ik van binnen voel, is verbonden met genegenheid,

Volgens het recept lijken hier en daar mensen te leven,

En zo blijven soms ijdelheid en onrust bestaan,

En ik ben dankbaar, weet je, aan degenen die daar waren,

En degenen die pijn hebben gedaan, heb ik al lang vergeven,

Nee, je wist het niet, je kon het niet weten,

Wind op de grond, maar leerde vliegen,

Wie weet is dit hetzelfde gevoel

Of, zoals gewoonlijk, mijn ziel zal leeg worden.

Ik wil mijn gedachten hiermee niet vullen,

Wees gewoon degene die altijd zo oprecht is

Gelooft dat er nog steeds mensen zijn

Nou, ben je gevlogen?

Ja.

Laten we vliegen.

Moe van het weglopen van de wormen en rotten,

Moe tussen de shit om willekeurig te zoeken,

Nou, op de een of andere manier rolt het trouwens niet, vergeet de broers niet

Over degenen die, als er al iets, zal betalen met hun leven en ziel.