Vision Adjustment to Another Wavelength - Kayo Dot

Oh, the dust and the dust and the dust

The ages of neglect by the

Cover of rust

The stone was alive, he could feel it

Breathing beneath his hands

On the table in the kitchen

By the light from the lamp

Burning high with olive oil

He touched the stone, like ice from the sky

Like ice from the eyes of the hangman

He touched the stone and wondered at it

Caressed the coarse rock and was humbled by it

And he knew not why

Why the others hated the stone from the sky

This gem that felt warm amidst all the cold

The breathing and pulsing of life in the stone

And he put out the lamp and crawled into bed

And dreamt of the stone and a tree

And the tree grew up from the stone

Watered with blood in a watering can

The blood of the pen

The pride of the poet lashed to his misery

And up into heaven, a fathomless tree

Where it bore forth wonderful fruit

The fruit of the stars from the womb of the Earth

And he awoke amidst the shudders and sighs

The tears that drip-drip from a faucet of eyes

And he saw the poem written before him

By the olive oil lamp in the kitchen

Of a seed blown far by the winds of the spaces

To the far-off planet and its secret places

To the home of the anguished and longing

The hope of the hopeless, the name of the nameless

Oh, het stof en het stof en het stof

De eeuwen van verwaarlozing door de

Cover van roest

De steen leefde, hij kon het voelen

Ademend onder zijn handen

Op tafel in de keuken

Bij het licht van de lamp

Hoog branden met olijfolie

Hij raakte de steen aan, als ijs uit de lucht

Als ijs uit de ogen van de beul

Hij raakte de steen aan en verwonderde zich erover

Streelde de ruwe rots en werd er nederig door

En hij wist niet waarom

Waarom de anderen de steen uit de lucht haatten?

Dit juweeltje dat warm aanvoelde te midden van alle kou

Het ademen en pulseren van het leven in de steen

En hij deed de lamp uit en kroop in bed

En droomde van de steen en een boom

En de boom groeide op uit de steen

Gedrenkt met bloed in een gieter

Het bloed van de pen

De trots van de dichter sloeg op zijn ellende

En omhoog in de hemel, een peilloze boom

Waar het prachtige vruchten voortbracht

De vrucht van de sterren uit de baarmoeder van de aarde

En hij werd wakker tussen de rillingen en zuchten

De tranen die druppelen uit een kraan van ogen

En hij zag het gedicht voor hem geschreven

Bij de olijfolielamp in de keuken

Van een zaad dat ver is geblazen door de winden van de ruimtes

Naar de verre planeet en zijn geheime plekken

Naar het huis van de gekwelden en verlangens

De hoop van de hopelozen, de naam van de naamlozen