The Wait of the World - Kayo Dot

Blood circulates slowly through unhurried and thoughtful veins

He sat in his body and wondered how the sweetest of his strains

Could ever lay a bow to the violin before him

Ended is the passing at the silent, secret gate

Where the temple universal stole away in sublimation

The garden was like brilliance unto the blindman without measure

Entranced by the advent of oblivion

He lay back in his boat, his arms poised to

Embrace the entirety in one embrace and throw open its doors

And he died at the gate that will not open

That will not open for the flesh that is weak

Unknown and nameless, the lyric of the ghost

Haunts the garden and the gate and is happy

The ideal outlasts the flesh that is weak

Yes, and the well outlasts the drought that is momentary

Trees in the garden that tower and sway

Raise up their boughs to whisper and pray

A sweet gale swept in, the breath of the poet

And loosed another seed to fall in the hamlet

The eye of Leviathan that fell from the sky

To enchant the lonely, to love and to die

Bloed circuleert langzaam door ongehaaste en bedachtzame aderen

Hij zat in zijn lichaam en vroeg zich af hoe de zoetste van zijn soorten?

Zou ooit een boog voor de viool voor hem kunnen leggen

Beëindigd is het passeren bij de stille, geheime poort

Waar de universele tempel wegstal in sublimatie

De tuin was als een schittering voor de blinde zonder maat

In de ban van de komst van de vergetelheid

Hij lag achterover in zijn boot, zijn armen in evenwicht om...

Omhels het geheel in één omhelzing en gooi de deuren open

En hij stierf bij de poort die niet opengaat

Dat gaat niet open voor het vlees dat zwak is

Onbekend en naamloos, de tekst van de geest

Spookt de tuin en de poort en is blij

Het ideaal overleeft het vlees dat zwak is

Ja, en de put overleeft de droogte die kortstondig is

Bomen in de tuin die torenen en zwaaien

Hef hun takken op om te fluisteren en te bidden

Een zoete storm kwam binnen, de adem van de dichter

En nog een zaadje losgelaten om in het gehucht te vallen

Het oog van Leviathan dat uit de lucht viel

Om de eenzamen te betoveren, lief te hebben en te sterven