Bonnie House Of Airlie - Kate Rusby

It fell on a day, a bonnie, bonnie day

When the corn grew green and yellow

That there fell out a great dispute

Between Argyll and Airlie

Argyll, he’s raised up five hundred men

Five hundred men and many

He’s led 'em down to the bonnie Dunkell

Made them shoot the bonnie house of Airlie

A Lady was looking over the castle walls

And oh, but she looks weary

And there she spied the great Argyll

Come to plunder the bonnie house of Airlie

«Come down the stairs, Lady» he said

«Come down and kiss me fairly»

«I'll not come down nor kiss you» she said

«Though you won’t leave a standing stone at Airlie»

I have but one favour to ask of thee Argyll

And, I hope, that you will grant me fairly

Oh, take me down to some dark, dowry town

Where I can’t see the plundering of Airlie

He’s taken her by her left shoulder

And oh, but she looks weary

He’s led her up to the top of the town

Made her watch the plundering of Airlie

Oh, fire on, fire on my many men all

And see that you fire clearly

Oh, I vow and I swear by this broad sword I wear

I won’t leave a standing stone at Airlie

If the great Sir John had been but at home

As he is this night wi' Prince Charlie

Neither Argyll nor any Scottish Lord

Dare have plundered the bonnie house of Airlie

Seven, seven son’s I’ve born unto him

And the eight ne’er saw his daddy

If I were to bear a hundred more

They’d all draw sword for Prince Charlie

Oh, if I were to bear a hundred more

They’d all draw sword for Prince Charlie

Het viel op een dag, een bonnie, bonnie dag

Toen de maïs groen en geel werd

Dat er een groot geschil is ontstaan

Tussen Argyll en Airlie

Argyll, hij heeft vijfhonderd man opgewekt

Vijfhonderd mannen en veel

Hij heeft ze naar de Bonnie Dunkell geleid

Laat ze het Bonnie House van Airlie neerschieten

Een dame keek over de kasteelmuren

En oh, maar ze ziet er vermoeid uit

En daar zag ze de grote Argyll

Kom het Bonnie House van Airlie plunderen

«Kom de trap af, Lady», zei hij

"Kom naar beneden en kus me eerlijk"

«Ik kom niet naar beneden en kus je niet», zei ze

«Hoewel je bij Airlie geen steen zult laten staan»

Ik wil je maar één gunst vragen Argyll

En ik hoop dat u mij eerlijk zult schenken

Oh, breng me naar een donker bruidsschatstadje

Waar ik de plundering van Airlie niet kan zien

Hij heeft haar bij haar linkerschouder gepakt

En oh, maar ze ziet er vermoeid uit

Hij heeft haar naar de top van de stad geleid

Laat haar kijken naar de plundering van Airlie

Oh, vuur aan, vuur op mijn vele mannen allemaal

En zie dat je duidelijk vuurt

Oh, ik zweer en ik zweer bij dit brede zwaard dat ik draag

Ik laat geen steen staan ​​bij Airlie

Als de grote Sir John maar thuis was geweest

Zoals hij deze nacht is met prins Charlie

Noch Argyll, noch enige Schotse Lord

Durf het bonniehuis van Airlie te plunderen

Zeven, zeven zoons heb ik hem geboren

En de acht ne'er zag zijn vader

Als ik er nog honderd zou dragen

Ze zouden allemaal het zwaard trekken voor prins Charlie

Oh, als ik er nog honderd zou dragen

Ze zouden allemaal het zwaard trekken voor prins Charlie