A Rose In April - Kate Rusby

«Oh can I go to my love’s side

Oh let me go this day

Please let me go to my love’s side

Oh mother don’t make me stay

I was a rose in April

And still a rose in June

I fear that come the winter

I shall no longer bloom.»

«Oh daughter, daughter you cannot go

Oh you cannot go this day

Your father he forbade you

And at home you must remain

You were a rose in April

And still a rose in June

But God can send fine winters

And I know my rose will bloom.»

«Mother, mother I must away

Unto my true love’s side

Bring to me my white horse

And away to him, I’ll ride.»

She’s rode through fields of barley

And she’s rode through fields of corn

She’s come unto her true love

One hour before the dawn

Her father being awakened

Heard of his daughter’s flight

He’s taken up his dagger

And he’s rode into the night

And he’s rode through fields of barley

And he’s rode through fields of corn

He’s come unto her true love’s house

Just before the dawn

He’s found his daughter sleeping

In her true love’s arms

He’s taken up his dagger

And it’s deep into their hearts

«Oh father, cruel father

You’ve killed my love, killed me

But now I’ll rest beside him

Locked in his arms I’ll be

Locked in his arms I’ll be

"Oh mag ik naar de kant van mijn liefde gaan"

Oh laat me deze dag gaan

Laat me alsjeblieft naar de kant van mijn liefde gaan

Oh moeder laat me niet blijven

Ik was een roos in april

En nog steeds een roos in juni

Ik vrees dat de winter komt

Ik zal niet meer bloeien.»

"O, dochter, dochter, je kunt niet gaan"

Oh, je kunt deze dag niet gaan

Je vader heeft het je verboden

En thuis moet je blijven

Je was een roos in april

En nog steeds een roos in juni

Maar God kan mooie winters sturen

En ik weet dat mijn roos zal bloeien.»

"Moeder, moeder ik moet weg"

Aan de kant van mijn ware liefde

Breng mijn witte paard naar me toe

En weg naar hem, ik zal rijden.»

Ze heeft door velden met gerst gereden

En ze reed door korenvelden

Ze is tot haar ware liefde gekomen

Een uur voor zonsopgang

Haar vader wordt gewekt

Gehoord over de vlucht van zijn dochter

Hij heeft zijn dolk opgepakt

En hij reed de nacht in

En hij reed door velden met gerst

En hij reed door korenvelden

Hij is naar het huis van haar ware liefde gekomen

Net voor de dageraad

Hij heeft zijn dochter slapend gevonden

In de armen van haar ware liefde

Hij heeft zijn dolk opgepakt

En het zit diep in hun hart

"O vader, wrede vader"

Je hebt mijn liefde vermoord, mij vermoord

Maar nu zal ik naast hem rusten

Opgesloten in zijn armen zal ik zijn

Opgesloten in zijn armen zal ik zijn