The Day After Christmas - Kate Miller-Heidke

I’m thinking of when I first touched you

Your skin was electric

Now I’m far too wise to dwell on such things

And far too sentimental to forget them

I read somewhere memories are stories you write for yourself

To explain who you are, and how you got there

And to blame it on somebody else

Now the gifts are open

The toys are broken

The speeches are all spoken

And the dishes cleared away

The stream keeps flowing

My doubts are growing

'Cause I’ve got no way of knowing if it’ll be damned or reach the sea

For you and me

I met a man twice my age

Half joking, he said 'I should warn you

You’re a fish on the line, and the lines pulling in, and there’s a frying pan

coming to warm you'

And while I smiled, it occurred to me

I’m just gristle and blood

And I’ve spent half my life with the sun in my eyes

Chasing rainbows through the mud

When I was a child in a little kid’s world

My heart was the same as the one I have now

But it amazes me how much everything else has changed

Ik denk aan toen ik je voor het eerst aanraakte

Je huid was elektrisch

Nu ben ik veel te wijs om bij zulke dingen stil te staan

En veel te sentimenteel om ze te vergeten

Ik heb ergens gelezen dat herinneringen verhalen zijn die je voor jezelf schrijft

Om uit te leggen wie je bent en hoe je daar bent gekomen

En om iemand anders de schuld te geven

Nu zijn de cadeautjes open

Het speelgoed is kapot

De toespraken zijn allemaal gesproken

En de afwas is opgeruimd

De stroom blijft stromen

Mijn twijfels groeien

Want ik heb geen manier om te weten of het verdoemd zal zijn of de zee zal bereiken

Voor jou en mij

Ik heb een man ontmoet die twee keer zo oud is als ik

Half grappend zei hij: 'Ik zou je moeten waarschuwen'

Je bent een vis aan de lijn, en de lijnen trekken naar binnen, en er is een koekenpan

komen om je te verwarmen'

En terwijl ik glimlachte, viel het me op

Ik ben gewoon kraakbeen en bloed

En ik heb de helft van mijn leven doorgebracht met de zon in mijn ogen

Regenbogen jagen door de modder

Toen ik een kind was in de wereld van een klein kind

Mijn hart was hetzelfde als degene die ik nu heb

Maar het verbaast me hoeveel al het andere is veranderd