Die alte Dame auf der Bank - Kastelruther Spatzen

Bis zum Sonnenuntergang

Sitzt sie da oft stundenlang

Der Herbstwind, er streichelt ihr Gesicht

Nur am Sonntag seh ich sie dort steh’n

So als wartet sie auf irgendwen

Und ich hörte wie sie sagt

Als sie mit den Tauben sprach

Die Kinder waren lang schon nicht mehr da

Es ist erst halb zwei sagte sie ganz leis

Und es ist noch so viel Zeit

Die alte Dame auf der Bank

Erzählt so gern von ihren Kindern

Auch wenn sie hier im Altersheim

Den Weg nur selten zu ihr finden

Sie ist zufrieden, wenn sie weiß

Den Kindern geht es allen gut

Dann schlägt ganz tief in ihr

Ein Herz voll Dankbarkeit

Wenn nicht der Sonntag wär

Mit seiner Einsamkeit

Sie sah oft noch auf die Uhr

Als das letzte Auto fuhr

Ging sie durch den Park zurück ins Haus

Vielleicht ruft noch jemand an im Heim

Dann will sie auf ihrem Zimmer sein

Ein paar Fotos an der Wand

Und ein Brief aus Kinderhand

Liebe Grüße von ihrem Enkelkind

Es ist lang schon her, als der kleine schrieb

«Wir haben Dich so lieb»

Die alte Dame auf der Bank

Erzählt so gern von ihren Kindern

Auch wenn sie hier im Altersheim

Den Weg nur selten zu ihr finden

Sie ist zufrieden, wenn sie weiß

Den Kindern geht es allen gut

Dann schlägt ganz tief in ihr

Ein Herz voll Dankbarkeit

Wenn nicht der Sonntag wär

Mit seiner Einsamkeit

Die alte Dame auf der Bank

Erzählt so gern von ihren Kindern

Auch wenn sie hier im Altersheim

Den Weg nur selten zu ihr finden

Sie ist zufrieden, wenn sie weiß

Den Kindern geht es allen gut

Dann schlägt ganz tief in ihr

Ein Herz voll Dankbarkeit

Wenn nicht der Sonntag wär

Mit seiner Einsamkeit

Tot zonsondergang

Ze zit daar vaak uren

De herfstwind streelt haar gezicht

Alleen op zondag zie ik ze daar staan

Alsof ze op iemand wacht

En ik hoorde wat ze zegt

Toen ze met doven sprak

De kinderen waren al lang weg

Het is pas half een zei ze heel zacht

En er is nog zoveel tijd

De oude dame op de bank

Ze praat graag over haar kinderen

Ook al zijn ze hier in het verpleeghuis

Vinden zelden hun weg naar haar

Ze is tevreden als ze het weet

Met de kinderen gaat alles goed

Dan klopt het diep in haar

Een hart vol dankbaarheid

Als het niet voor zondag was

Met zijn eenzaamheid

Ze keek vaak op de klok

Wanneer de laatste auto reed

Ze liep door het park terug het huis in

Misschien belt iemand anders het huis

Dan wil ze in haar kamer zijn

Een paar foto's aan de muur

En een brief uit de hand van een kind

Groetjes van haar kleinkind

Het is lang geleden dat de kleine heeft geschreven

"We houden zoveel van je"

De oude dame op de bank

Ze praat graag over haar kinderen

Ook al zijn ze hier in het verpleeghuis

Vinden zelden hun weg naar haar

Ze is tevreden als ze het weet

Met de kinderen gaat alles goed

Dan klopt het diep in haar

Een hart vol dankbaarheid

Als het niet voor zondag was

Met zijn eenzaamheid

De oude dame op de bank

Ze praat graag over haar kinderen

Ook al zijn ze hier in het verpleeghuis

Vinden zelden hun weg naar haar

Ze is tevreden als ze het weet

Met de kinderen gaat alles goed

Dan klopt het diep in haar

Een hart vol dankbaarheid

Als het niet voor zondag was

Met zijn eenzaamheid