Auf der Straße der Rosen - Kastelruther Spatzen

Weit uerber das Tal klangen Glocken

Bis zur Kirche war’n Rosen gestreut

Das Maedchen, das er so sehr liebte

Stand vor ihm im schneeweiaen Kleid

Da kam ein Alarm aus den Bergen —

Zwei Menschen sind dort in Gefahr

Er sagte: «Ich komm doch bald wieder.»

Und er streichelte zaertlich ihr Haar

Und auf der Straae der Rosen

Da wollte er mit ihr geh’n

Doch der Himmel hat anders entschieden;

Und sie sollten sich nie wieder seh’n

Und auf der Straae der Rosen

Sprach sie ein Gebet fuer ihn

Jedes Herz kann nur einmal so lieben

Denn eine Rose wird einsam verblah’n

Dann stand in der Zeitung geschrieben:

«Ein Mann von der Bergwacht ist tot.»

Er hat die zwei Menschen gerettet

Die war’n in den Felsen in Not

Sie sah in die Augen der Fremden

Die sagten, er waere ein Held

Doch was sind schon troestende Worte?

Er war das Liebste fuer sie auf der Welt

Und auf der Straae der Rosen

Da wollte er mit ihr geh’n

Doch der Himmel hat anders entschieden;

Und sie sollten sich nie wieder seh’n

Und auf der Straae der Rosen

Sprach sie ein Gebet fuer ihn

Jedes Herz kann nur einmal so lieben

Denn eine Rose wird einsam verblah’n

Klokken luidden ver over de vallei

Rozen werden uitgestrooid tot aan de kerk

Het meisje van wie hij zoveel hield

Stond voor hem in een sneeuwwitte jurk

Toen kwam er een alarm uit de bergen -

Daar lopen twee mensen gevaar

Hij zei: "Ik kom snel terug."

En hij streelde teder haar haar

En in de rozenstraat

Dus hij wilde met haar mee

Maar de hemel besliste anders;

En ze zouden elkaar nooit meer mogen zien

En in de rozenstraat

Ze zei een gebed voor hem

Elk hart kan maar één keer zo liefhebben

Omdat een roos eenzaam zal vervagen

Toen stond er in de krant:

'Een man van de bergreddingsdienst is dood.'

Hij heeft de twee mensen gered

Ze waren in nood in de rotsen

Ze keek in de ogen van de vreemdeling

Ze zeiden dat hij een held was

Maar wat zijn troostende woorden?

Hij was het liefste ter wereld voor haar

En in de rozenstraat

Dus hij wilde met haar mee

Maar de hemel besliste anders;

En ze zouden elkaar nooit meer mogen zien

En in de rozenstraat

Ze zei een gebed voor hem

Elk hart kan maar één keer zo liefhebben

Omdat een roos eenzaam zal vervagen