Трасса - Кафе

Любовь — интересная штука.

Особенно наша с тобой.

Искать приключения — это, наверное, в крови.

Мы любим с тобой друг друга,

И дарим свою любовь,

Даже всем тем, кому пофиг до нашей любви.

А трасса до Москвы, как всегда, далека.

И вот в привычном жесте застыла рука.

Наверно, опять нам ночевать под дождем.

У леса посидим, покурив от души,

А после мы от ветра и шума машин

Укрытие найдем, и до утра подождем.

Любовь не забить в папиросу,

В стаканы ее не разлить.

Но крышу срывает и тащит то вверх, то вниз.

Знает и юноша, и взрослый

Про то, что любовь не купить.

Об этом нам пел один леворукий басист.

Прорезался лучик с востока,

и солнце согрело траву.

Мы проснулись с тобою в обнимку черт знает где.

Спросил я тебя ненароком: «Зачем тебе нужно в Москву?»

И услышал в ответ: «Я думала, нужно тебе!!!»

А трасса до Москвы, как всегда, далека.

И вот в привычном жесте застыла рука.

Наверно, опять нам ночевать под дождем.

У леса посидим, покурив от души,

А после мы от ветра и шума машин

Укрытие найдем и до утра подождем.

Глотком вина разгоним туман в голове,

И, отлежав бока на холодной траве,

Укрытие найдем, и до утра подождем.

Liefde is een interessant iets.

Vooral de onze met jou.

Avontuur zoeken zit waarschijnlijk in het bloed.

We houden van elkaar met jou

En we geven onze liefde

Zelfs aan al diegenen die niet om onze liefde geven.

En de route naar Moskou is, zoals altijd, ver weg.

En toen bevroor de hand in een bekend gebaar.

Waarschijnlijk zullen we opnieuw de nacht in de regen doorbrengen.

Laten we bij het bos zitten, hartelijk rokend,

En dan zijn we uit de wind en het lawaai van auto's

We zoeken onderdak en wachten tot de ochtend.

Liefde kan niet in een sigaret worden gestopt,

Giet het niet in glazen.

Maar het scheurt van het dak en sleept het op en neer.

Kent zowel de jonge man als de volwassene

Over het feit dat liefde niet te koop is.

Een linkshandige bassist zong hierover voor ons.

Een straal sneed vanuit het oosten door,

en de zon verwarmde het gras.

We werden wakker met jou in een omhelzing, God weet waar.

Ik vroeg je per ongeluk: "Waarom moet je naar Moskou?"

En ik hoorde als reactie: "Ik dacht dat je het nodig had!!!"

En de route naar Moskou is, zoals altijd, ver weg.

En toen bevroor de hand in een bekend gebaar.

Waarschijnlijk zullen we opnieuw de nacht in de regen doorbrengen.

Laten we bij het bos zitten, hartelijk rokend,

En dan zijn we uit de wind en het lawaai van auto's

We zullen onderdak vinden en wachten tot de ochtend.

Met een slokje wijn zullen we de mist in het hoofd verdrijven,

En, liggend op het koude gras,

We zoeken onderdak en wachten tot de ochtend.