Кафе на Садовой - Кафе

В старом кафе, что укрылось за пылью витрин

Видимо, скоро откроют крутой магазин

Давно говорили — пора, мол, рассадник прикрыть

Ну ладно… Зайду напоследок сюда погрустить

День прошел, ночь пройдет

Еще один не лучший год,

Но вновь забываю о жизни бедовой

Я в старом кафе на Садовой

Вот двери, что пели, впуская сюда как домой

И липкие чашки, что грели мне пальцы зимой

Сквозняк, говоривший о том, что скоро весна

Некогда мраморный пол и урна без дна…

В старом кафе, что притихло за ржавым замком

Остались стихи и походы к Неве босиком

Любовь и вино, и хмельное «мы ждем перемен»

Навек замурованы в тень этих каменных стен…

In een oud café dat zich verstopte achter het stof van etalages

Het lijkt erop dat er binnenkort een coole winkel wordt geopend.

Er wordt al lang gezegd - het is tijd, zeggen ze, om het broeinest te bedekken

Nou, oké ... ik kom hier voor de laatste keer om te rouwen

De dag is voorbij, de nacht gaat voorbij

Weer een slecht jaar

Maar nogmaals, ik vergeet het moeilijke leven

Ik ben in een oud café op Sadovaya

Hier zijn de deuren die zongen, hier binnenlaten als thuis

En plakkerige kopjes die mijn vingers verwarmden in de winter

Een concept dat zei dat de lente eraan kwam

Ooit een marmeren vloer en een urn zonder bodem...

In een oud café dat stil is achter een roestig kasteel

Er zijn gedichten en uitstapjes naar de Neva op blote voeten

Liefde en wijn, en dronken "we wachten op verandering"

Voor altijd opgesloten in de schaduw van deze stenen muren...