Existence - Кафе

Господа, мой вердикт: наш экзистенс — чистейшая липа,

А бессонные ночи в дыму — стопроцентное зло

Я томлюсь в этом душном метро в ожидании гриппа

Или чуда — того, что однажды почти что пришло

Мы сквозь сон наблюдали еще одно странное лето

И еще одно странное лето опять позади

Сквозь граненый стакан не увидеть астрального света

С «белым другом» в обнимку рунический смысл не найти

Приветствуя новый рассвет молчаливым «ура»

С тоской вспоминая свой дерзкий и трепетный пыл

Я хотел изменить этот мир сегодня с утра,

Но будильник молчал, и мир остался таким, какой был

Господа, я не сноб, но позвольте разок усомниться

В том, что сам я когда-то втирал тем, кто старше, в сердцах

Блеск заветной звезды отключился на возрасте «тридцать»

И теперь лишь залысины гордо блестят в волосах

Стук колес, скрип сидений — на миг просыпаюсь от скрипа

Озираюсь вокруг и опять улетаю во сне

И томлюсь в этом душном метро в ожидании гриппа

Так как чуда, похоже, уже дожидаться не мне

Heren, mijn oordeel: ons bestaan ​​is de puurste linde,

En slapeloze nachten in rook zijn honderd procent slecht

Ik kwijn weg in deze benauwde metro, wachtend op de griep

Of een wonder - dat het op een dag bijna kwam

Door een droom keken we naar weer een vreemde zomer

En weer is er weer een vreemde zomer voorbij

Door een gefacetteerd glas kan men het astrale licht niet zien

Met een "blanke vriend" in een omhelzing kan de runenbetekenis niet worden gevonden

De nieuwe dageraad verwelkomen met een stil gejuich

Verlangend terugdenkend aan je stoutmoedige en bevende hartstocht

Ik wilde deze wereld vanmorgen veranderen,

Maar de wekker was stil en de wereld bleef zoals hij was

Heren, ik ben geen snob, maar laat me een keer twijfelen

In het feit dat ik ooit degenen die ouder zijn in de harten heb gewreven

De glans van de gekoesterde ster doofde op de leeftijd van "dertig"

En nu schitteren alleen kale plekken trots in hun haar

Het geluid van wielen, het kraken van stoelen - even word ik wakker van het kraken

Ik kijk om me heen en vlieg weer weg in een droom

En ik kwijn weg in deze benauwde metro, wachtend op de griep

Omdat het lijkt alsof het niet aan mij is om op een wonder te wachten