Sous le ciel de Paris - Juliette Gréco

Sous le ciel de Paris,

S’envole une chanson.

Elle est nee d’aujourd’hui

Dans le coeur d’un garcon.

Sous le ciel de Paris,

Marchent les amoureux.

Leur bonheur se construit

Sur un fait pour eux.

Sous le pont de Bercy,

Un philosophe assis,

Deux musiciens, quelques badauds

Puis des gens par milliers,

Sous le ciel de Paris,

Jusqu’au soir, vont chanter

L’hymne d’un peuple epris

De sa vieille Cite.

Pres de Notre-Dame,

Parfois, couve un drame,

Oui, mais a Paname,

Tout peut s’arranger.

Quelques rayons du ciel d’ete,

L’accordeon d’un marinier,

L’espoir fleurit

Au ciel de Paris.

Sous le ciel de Paris,

Coule un fleuve joyeux.

Il endort, dans la nuit,

Les clochards et les gueux.

Sous le ciel de Paris,

Les oiseaux du Bon Dieu

Viennent du monde entier

Pour bavarder entre eux

Et le ciel de Paris

A son secret pour lui.

Depuis vingt siecles, il est epris

De notre ile Saint-Louis.

Quand elle lui sourit,

Il met son habit bleu.

Quand il pleut sur Paris,

C’est qu’il est malheureux.

Quand il est trop jaloux

De ses millions d’amants,

Il fait gronder sur eux

Son tonnerre eclatant

Mais le ciel de Paris n’est pas longtemps

cruel…

Pour se faire pardonner, il offre un arc-en-ciel…

Onder de lucht van Parijs,

Een lied vliegt weg.

Ze is vandaag geboren

In het hart van een jongen.

Onder de lucht van Parijs,

Loop de geliefden.

Hun geluk is gebouwd

Voor hen een feit.

Onder de Bercy-brug,

Een zittende filosoof,

Twee muzikanten, een paar toeschouwers

Dan mensen bij duizenden,

Onder de lucht van Parijs,

Tot de avond, zal zingen

Het volkslied van een verliefd volk

Uit zijn oude stad.

In de buurt van de Notre-Dame,

Soms is er een drama,

Ja, maar in Panama,

Alles kan geregeld worden.

Een paar stralen van de zomerhemel,

De accordeon van een zeeman,

hoop bloeit

In de lucht van Parijs.

Onder de lucht van Parijs,

Stroomt een vrolijke rivier.

Hij valt in slaap, in de nacht,

De zwervers en de bedelaars.

Onder de lucht van Parijs,

Gods vogels

Kom van over de hele wereld

Met elkaar chatten

En de lucht van Parijs

Naar zijn geheim voor hem.

Twintig eeuwen lang is hij verliefd geweest

Van ons eiland Saint-Louis.

Als ze naar hem lacht,

Hij trekt zijn blauwe jas aan.

Als het regent in Parijs,

Het is dat hij ongelukkig is.

Als hij te jaloers is

Van zijn miljoenen minnaars,

Hij brult naar hen

Het is een verpletterende donder

Maar de lucht van Parijs is niet lang

wreed…

Om vergeven te worden, biedt hij een regenboog aan...