L'ombre du vent - Juliette Gréco

Ce n’est pas l’ombre du vent

C’est celle du souvenir

Celle qu’alanguie j’attends

Le meilleur comme le pire

Elle embrase l’angoisse

Elle ravive les plaisirs

Elle corrompt le temps qui passe

Au creux de nos repentirs

Ce n’est pas l’ombre du vent

C’est celle de l’envie

L’envie de voir plus grand

Et de croquer nos vies

C’est ce guide du temps

Qui balaiera nos peines

Le chemin saisissant

Qui réchauffe mes mitaines

Elle embrase l’angoisse

Elle ravive les plaisirs

Elle soigne le temps qui passe

Au gré de nos fous rires

Ce n’est pas l’ombre du vent

C’est celle de tes mensonges

Je les trouvais si charmants

Pas crédibles pour trois éponges

Ce n’est pas l’ombre du temps

Ce sont des rides de coquinerie

Elles sourient notre amour d’enfant

Que le vent n’use ni n’affaiblit

Het is niet de schaduw van de wind

Het is de herinnering

Degene waar ik op wacht

De beste en de slechtste

Ze ontsteekt angst

Ze herleeft de geneugten

Ze corrumpeert het verstrijken van de tijd

In de diepten van ons berouw

Het is niet de schaduw van de wind

Het is dat van afgunst

De drang om groter te denken

En ons leven verknoeien

Het is deze keer gids

Wie zal ons verdriet wegvagen

Het opvallende pad

Wie verwarmt mijn wanten

Ze ontsteekt angst

Ze herleeft de geneugten

Ze geneest het verstrijken van de tijd

Overgeleverd aan ons gegiechel

Het is niet de schaduw van de wind

Het is een van je leugens

Ik vond ze zo charmant

Niet geloofwaardig voor drie sponzen

Het is niet de schaduw van de tijd

Dit zijn schurkachtige rimpels

Ze lachen om onze kinderlijke liefde

Laat de wind niet verslijten of verzwakken