Chambre 33 - Juliette Gréco

J’aurais pu faire la Porte Saint-Denis

La Madeleine, la rue d' Paradis

J’aurais pu faire comme ma frangine

Me saouler, prendre de la cocaïne

J’aurais pu d’venir plumardière

P’tite main, grande cocotte ou rombière

Y a des femmes qui font n’importe quoi

Qui font ou qui font rien, ben moi

J' vis seule, toute seule, j’aime mieux ça

Sans un chien, sans mari, sans un chat

Sans souteneur, chambre 33

Au troisième, rue Gît-le-cœur

Si j’ai un genre particulier

Des bas noirs, un p’tit canotier

C’est pas pour exciter les foules

Je n’ai rien d’une bourgeoise ni d’une poule

Mais j’aime bien qu’on s' retourne sur moi

Qu’on me suive qu’on me parle à mi-voix

Et quand on m' dit «où perchez-vous ?»

J' réponds d' mon air un peu frou-frou

Pourquoi seule j' sais plus et j’attends

Et j' pense en boutonnant mes gants

Qu’un jour je m' réveillerai peut-être

Près d’un type qu’aura dans les deux mètres

Chapeau gibus, une gueule de raie

Des bas cycliste sur la cheminée

Et pour l' garder près d' moi longtemps

Je déchirerai tous ses vêtements

Mais en attendant

Ik had de Porte Saint-Denis kunnen doen

La Madeleine, rue d'Paradise

Ik had kunnen doen zoals mijn zus

Dronken worden, cocaïne nemen

Ik had kunnen komen ontslaan

Kleine hand, grote braadpan of rombière

Er zijn vrouwen die alles doen

Wie wel of wie niets doet, nou ik

Ik woon alleen, helemaal alleen, ik vind het leuker

Zonder hond, zonder man, zonder kat

Zonder pooier, kamer 33

Aan de derde, rue Gît-le-coeur

Als ik een bepaald geslacht heb

Zwarte kousen, een beetje watersporter

Het is niet om de drukte op te winden

Ik heb niets van een burger of een kip

Maar ik vind het leuk als mensen op me terugkijken

Volg me, praat zacht tegen me

En als mij wordt verteld "waar zit je op?"

Ik antwoord met mijn lucht een beetje frou-frou

Waarom alleen ik weet het niet meer en ik wacht af

En ik denk terwijl ik mijn handschoenen dichtknoopte

Dat ik op een dag wakker zou worden

In de buurt van een man die binnen twee meter zal zijn

Gibus-hoed, een stralend gezicht

Fietskousen op de open haard

En om hem lang bij me te houden

Ik zal al zijn kleren scheuren

Maar ondertussen