Barbara-Song - Juliette Gréco

C'était le beau temps où j’avais ma vertu

Tu l’as eue aussi, t’en souviens-tu?

Et je savais bien que viendrait le moment

De choisir un époux, un amant

S’il avait de l’argent, s’il était charmant

Même en semaine, si son col était blanc

Et si par veine, il m’offrait son cœur et son nom

Moi, je lui dirais non

Il ne faut jamais baisser les yeux

L’indifférence vaut mieux

Bien que la Lune brille en les cieux

Et que le bateau dorme sur les flots bleus

Mon cœur est silencieux

Il vaut mieux, bien mieux

Ne pas livrer son cœur

Et ne montrer que calme et froideur

Faire attendre, cela n’est pas bon

Je réponds tout de suite non

Un homme du Kent est venu le premier

Et c'était un gentil cavalier

Le deuxième était aussi riche qu’un roi

Le troisième était fou d’amour pour moi

Ils avaient de l’argent, ils étaient charmants

Même en semaine, leurs faux-cols étaient blancs

Très galamment, ils m’ont offert leur cœur et leur nom

Moi, je leur ai dit non

Alors un beau jour où le ciel était clair

Vint celui qui ne m’a rien offert

Sans me saluer, dans ma chambre, il entra

Sur mon lit, son chapeau il jeta

Il n’avait pas d’argent, il n'était pas charmant

Même le dimanche, son col n'était pas blanc

Il n’a pu m’offrir qu’avec lui de souffrir

Mais je n’ai pas dit non

Devant lui, j’ai dû baisser les yeux

C’est lui qui m’a plu le mieux

La Lune scintillait dans les cieux

Et le grand bateau voguait sur les flots bleus

Mon cœur n'était plus silencieux

Je n’avais plus qu'à lui livrer tout mon cœur

Pour l’amour, il n’est pas de raison

Et le jour où passe le bonheur

On ne saurait pas dire non

Het was de goede oude tijd toen ik mijn deugd had

Jij had het ook, weet je nog?

En ik wist dat de tijd zou komen

Om een ​​echtgenoot, een minnaar te kiezen

Als hij geld had, als hij charmant was?

Zelfs op weekdagen, als zijn kraag wit was

Wat als hij me bij toeval zijn hart en zijn naam aanbood?

Ik zou hem nee zeggen

Kijk nooit naar beneden

Onverschilligheid is beter

Hoewel de maan aan de hemel schijnt

En de boot slaapt op de blauwe golven

Mijn hart is stil

Het is beter, veel beter

Geef je hart niet op

En toon alleen kalmte en kilheid

Wachten is niet goed

Ik antwoord meteen nee

Een man uit Kent kwam eerst

En hij was een aardige ruiter

De tweede was zo rijk als een koning

De derde was smoorverliefd op mij

Ze hadden geld, ze waren charmant

Zelfs op doordeweekse dagen waren hun kragen wit

Heel galant boden ze me hun harten en namen aan

ik heb ze nee gezegd

Dus op een mooie dag toen de lucht helder was

Kwam degene die me niets aanbood

Zonder me te groeten, in mijn kamer, kwam hij binnen

Op mijn bed gooide hij zijn hoed

Hij had geen geld, hij was niet charmant

Zelfs op zondag was zijn kraag niet wit

Hij kon me alleen aanbieden om met hem te lijden

Maar ik zei geen nee

Voor hem moest ik mijn ogen neerslaan

Ik vond hem het leukst

De maan fonkelde in de lucht

En het grote schip zeilde op de blauwe golven

Mijn hart was niet langer stil

Ik moest hem gewoon heel mijn hart geven

Voor liefde is er geen reden

En de dag waarop geluk voorbijgaat

Kan geen nee zeggen