Tu Viens Dans Ma Tête - Julien Clerc

Tu viens dans ma tête

Sans frapper, surtout le soir, tu t’arrêtes

Tu dis je ne reste pas, et tu restes

Au petit jour, quelquefois, tu repars

Tu viens dans ma tête

Comme chez toi, tu fouilles un peu n’importe où

Les petits secrets que j’ai, tu en joues

Et tu laisses tout sens dessus dessous

Désordre des sens ou désert de l’absence

Ainsi vont tous mes jours et mes nuits

Aussitôt que je songe

A changer tous mes songes

Tous mes jours et toutes mes nuits m’ennuient

Tu viens dans ma tête

Quand tu veux, surtout le soir, quand tu passes

Tu me réveilles et tu prends toute la place

Comme intoxiqué de toi, tout me glace

Pourtant c’est sûr, ou, du moins je l’pense

Je n’ai pas l’ombre d’une chance dans cette foutue romance

Tu viens dans ma tête

Je komt in mijn hoofd

Zonder kloppen, vooral 's avonds, stop je

Je zegt dat ik niet blijf, en jij blijft

Bij het aanbreken van de dag ga je soms weg

Je komt in mijn hoofd

Net als thuis graaf je bijna overal

De kleine geheimen die ik heb, speel jij

En je laat alles op zijn kop staan

Stoornis van de zintuigen of woestijn van afwezigheid

Dus ga al mijn dagen en nachten

Zodra ik denk

Om al mijn dromen te veranderen

Al mijn dagen en al mijn nachten verveelden me

Je komt in mijn hoofd

Wanneer je wilt, vooral 's avonds, als je slaagt

Je maakt me wakker en je neemt alle ruimte in beslag

Als verslaafd aan jou, bevriest alles me

Toch is het zeker, althans dat denk ik

Ik heb geen enkele kans in deze verdomde romance

Je komt in mijn hoofd