C'est Une Andalouse - Julien Clerc

Pauvre loup tremblant et blessé

Mon coeur pleure sa vieille liberté

Depuis que les dents farouches

D’un monstre hâlé

Déchirent mon coeur et mon passé

C’est une Andalouse

Et elle peut prendre ma vie

Quand elle sourit

Quand elle se fait douce

Elle me blesse aussi tant pis…

C’est une Andalouse

Et son coeur insoumis

Dévore ma vie

Et sans qu’on la pousse

Elle peut tuer aussi, tant pis

Mon Dieu bénissez les brebis

À qui l’amour simple est permis

Au fond de quels orages

De quelles mêlées

Fût créé ce monstre pressé

Au fond de ta vie toi qui ris

Toi qui te crois bien à l’abri

Demande aux dieux superbes, de ton pays

De t'épargner cette angoissée

Arme bevende en gekwetste wolf

Mijn hart huilt om zijn oude vrijheid

Sinds de felle tanden

Van een gebruind monster

Verscheur mijn hart en mijn verleden

Ze is een Andalusische

En ze kan mijn leven nemen

Als ze lacht

Als ze zacht wordt

Ze doet me ook veel pijn...

Ze is een Andalusische

En zijn opstandige hart

Verslind mijn leven

En zonder geduwd te worden

Ze kan ook doden, jammer

Mijn God zegene de schapen

Aan wie eenvoudige liefde is toegestaan

Onder welke stormen?

Wat scrums

Is dit monster in een haast gemaakt

Diep in je leven jij die lacht

Jij die denkt dat je veilig bent

Vraag het aan de grote goden van je land

Om je deze angst te besparen