Tant D'amour - Julien Clerc

Là, c'était la fenêtre

Où elle se faisait prendre

Avec son air d’attendre

Un autre paysage

La moitié du visage

Comme à l’ombre d’elle même

L’autre ne laissant paraître

Qu’une pâleur extrême

…Là le jardin d’hiver

Où j’aimais qu’elle danse

Sans musique, au contraire

Son corps dans le silence

Là c'était la terrasse

Et là… c'était la chambre

Où un soir de septembre

Elle me quitte à voix basse…

Tant d’amour

Tant d’amour

Un jour le coeur se casse

Et c’est en un instant

Là le jardin superbe

Où je l’entendais rire

Et là les hautes herbes

Où je la vois courir

Là-bas, c'était son arbre

Le jeune et beau qui tremble

Mais la première alarme

C’est ailleurs, il me semble

…On prenait ce couloir

Voyageurs dans le noir

Quand sa petite main

Habitait dans ma main

Et là c'était ce lit

Où se levait le jour

Ici elle faisait

Et défaisait l’amour…

Tant d’amour

Tant d’amour

Un jour le coeur se casse

Et c’est en un instant

Nos pas perdent leurs traces

Les miroirs se glacent

Tant d’amour

Et déjà

…Cette couleur d’ivoire

Que le temps donne au temps…

Daar was het raam

Waar is ze gepakt?

Met haar verwachtingsvolle blik

Een ander landschap

half gezicht

Als in de schaduw van zichzelf

De andere komt niet opdagen

dan extreme bleekheid

...Daar de wintertuin

Waar ik haar graag danste

Zonder muziek, integendeel

Haar lichaam in stilte

Daar was het terras

En daar... dat was de slaapkamer

Waar op een septemberavond

Ze verlaat me met een lage stem...

Zoveel liefde

Zoveel liefde

Op een dag breekt het hart

En het is in een oogwenk

Daar de prachtige tuin

waar ik hem hoorde lachen

En daar het hoge gras

Waar ik haar zie rennen

Daar was zijn boom

De jonge en mooie die beeft

Maar het eerste alarm

Het is ergens anders, zo lijkt het

...We hebben deze gang genomen

Reizigers in het donker

Wanneer zijn kleine hand

Leefde in mijn hand

En daar was dat bed

waar de dag aanbrak

Hier was ze aan het doen

En de liefde ongedaan maken...

Zoveel liefde

Zoveel liefde

Op een dag breekt het hart

En het is in een oogwenk

Onze stappen verliezen hun sporen

De spiegels bevriezen

Zoveel liefde

En al

…Deze ivoorkleur

Die tijd geeft tijd...