Quitter L'enfance - Julien Clerc

Un rien te fait rougir

Comme un feu de brindilles

Et tu hais les familles

Comme j’ai pu les hair

Un rien te fait rougir

Et tu voudrais changer

Le sens du verbe aimer

Sans les mots pour le dire

Je lis ton innocence

Dans le noir de tes bas

Tu peux quitter l’enfance

Ton enfance

Ne te quitte pas

Tes lèvres se colorent

Maintenant que tu veilles

Et tes poupées sont vieilles

Maintenant que tu sors

Maitenant que tu danses

À chacun de tes pas

Tu peux quitter l’enfance

Ton enfance

Ne te quitte pas

Je ne peux rien te dire

Je n’ai pas été fille

J’ai hai les familles

Comme tu peux les hair

Niets doet je blozen

Als een takje vuur

En je haat gezinnen

Hoe had ik ze kunnen haten

Niets doet je blozen

En je zou willen veranderen

De betekenis van het werkwoord liefhebben

Zonder de woorden om het te zeggen

Ik lees je onschuld

In het donker van je kousen

Je kunt de kindertijd verlaten

Je kindertijd

verlaat je niet

Je lippen kleuren

Nu je wakker bent

En je poppen zijn oud

Nu je weg bent

Nu je aan het dansen bent

Bij elke stap die je zet

Je kunt de kindertijd verlaten

Je kindertijd

verlaat je niet

Ik kan je niets vertellen

Ik was geen meisje

Ik haat gezinnen

Hoe je ze kunt haten