Les souvenirs - Julien Clerc

Les souvenirs

Sont un peu comme ces voyages

Que l’on fait seul et sans partage

Au fil des ans, au cours des âges

Les souvenirs

Qui s’expriment fort et nous hantent

Et nous poursuivent et nous tourmentent

Parlant de nos amours démentes

Les souvenirs

Qui au fond de nos pensées veillent

Et qui par moment se réveillent

Rallumant en nous des merveilles

Les souvenirs

De ce temps riche et de folies

Teinté d’humour que dans la vie

On dévoile avec nostalgie

À l'âge où l’enfance revient

À pas comptés, voûté par l'âge

À l'âge où le mot lendemain

N’a plus cette force sauvage

Qui jadis défiait le destin

À l’heure où tout chante ou déchante

Les souvenirs restent cloués

Et lorsqu’en nos coeurs ils se plantent

Plus rien ne peut les en chasser

Plus rien ne peut les en chasser

Les souvenirs

Sont ces incroyables images

Qui peu à peu ont fait naufrage

Dans les eaux troubles d’un autre âge

Les souvenirs

Ils nous font mal ou nous caressent

Ils nous obsèdent et n’ont de cesse

Que de réveiller la jeunesse

Les souvenirs

Sont les cadeaux d’une mémoire

Qui nous racontent des histoires

Faites de jours roses ou noirs

Les souvenirs

Années de risques et de déboires

Espoirs déçus ou jours de gloire

D’amours ratées ou de victoires

À l'âge où l’enfance revient

À pas comptés, voûté par l'âge

À l'âge où le mot lendemain

N’a plus cette force sauvage

Qui jadis défiait le destin

À l’heure où tout chante ou déchante

Les souvenirs restent cloués

Et lorsqu’en nos coeurs ils se plantent

Plus rien ne peut les en chasser

Plus rien ne peut les en chasser

Je veux m’asseoir devant ma porte

À regarder couler les ans

Et laisser venir en cohorte

Ces choses qui me semblaient mortes

Et qui revivent avec le temps

Herinneringen

Zijn een beetje zoals deze reizen

Dat doen we alleen en zonder te delen

Door de jaren heen, door de eeuwen heen

Herinneringen

Die luid spreken en ons achtervolgen

En achtervolg ons en kwel ons

Praten over onze gekke liefdes

Herinneringen

Wie houdt diep in onze gedachten de wacht

En wie wordt er soms wakker?

Opnieuw aanwakkeren in ons wonderen

Herinneringen

Van deze tijd rijk en dwaasheden

Alleen in het leven getint met humor

We onthullen met nostalgie

Op de leeftijd waarop de kindertijd terugkeert

Stap voor stap, gebogen door leeftijd

Op de leeftijd dat het woord morgen

Heeft die woeste kracht niet meer

Wie heeft ooit het lot getrotseerd

In een tijd waarin alles zingt of desillusies

De herinneringen blijven hangen

En wanneer ze in onze harten crashen

Niets kan ze wegjagen

Niets kan ze wegjagen

Herinneringen

Zijn dit geweldige foto's

Die beetje bij beetje zonk

In de troebele wateren van een ander tijdperk

Herinneringen

Ze doen ons pijn of strelen ons

Ze obsederen ons keer op keer

Dan om de jeugd wakker te maken

Herinneringen

Zijn de geschenken van een herinnering?

Wie vertelt ons verhalen?

Maak dagen roze of zwart

Herinneringen

Jaren van risico's en tegenslagen

Gestormde hoop of dagen van glorie

Van mislukte liefdes of overwinningen

Op de leeftijd waarop de kindertijd terugkeert

Stap voor stap, gebogen door leeftijd

Op de leeftijd dat het woord morgen

Heeft die woeste kracht niet meer

Wie heeft ooit het lot getrotseerd

In een tijd waarin alles zingt of desillusies

De herinneringen blijven hangen

En wanneer ze in onze harten crashen

Niets kan ze wegjagen

Niets kan ze wegjagen

Ik wil buiten mijn deur zitten

De jaren voorbij zien gaan

En laten komen in cohort

Die dingen die me dood leken

En die na verloop van tijd herleven