Les Séparés - Julien Clerc

N'écris pas!

Je suis triste et je voudrais m'éteindre.

Les beaux étés, sans toi, c’est l’amour sans flambeau.

J’ai refermémes bras qui ne peuvent t’atteindre

Et frapper àmon cœur, c’est frapper au tombeau.

N'écris pas!

N’apprenons qu'àmourir ànous-mêmes.

Ne demande qu'àDieu, qu'àtoi si je t’aimais.

Au fond de ton silence, écouter que tu m’aimes,

C’est entendre le ciel sans y monter jamais.

N'écris pas!

Je te crains, j’ai peur de ma mémoire.

Elle a gardéta voix qui m’appelle souvent.

Ne montre pas l’eau vive àqui ne peut la boire.

Une chère écriture est un portrait vivant.

N'écris pas ces deux mots que je n’ose plus lire.

Il semble que ta voix les répand sur mon cœur,

Que je les vois briller àtravers ton sourire.

Il semble qu’un baiser les empreint sur mon cœur.

N'écris pas!

N’apprenons qu'àmourir ànous-mêmes.

Ne demande qu'àDieu, qu'àtoi si je t’aimais.

Au fond de ton silence, écouter que tu m’aimes,

C’est entendre le ciel sans y monter jamais.

… N'écris pas!

Niet schrijven!

Ik ben verdrietig en zou graag willen overlijden.

De mooie zomers, zonder jou is het liefde zonder fakkel.

Ik sloot mijn armen die je niet kunnen bereiken

En kloppen op mijn hart is kloppen op het graf.

Niet schrijven!

We leren alleen aan onszelf te sterven.

Vraag alleen God, alleen jezelf of ik van je hield.

Diep in je stilte, luisterend dat je van me houdt,

Het is om de hemel te horen zonder er ooit op te stijgen.

Niet schrijven!

Ik ben bang voor jou, ik ben bang voor mijn geheugen.

Ze hield haar stem die me vaak belt.

Toon geen levend water aan degenen die het niet kunnen drinken.

Een dierbaar handschrift is een levend portret.

Schrijf deze twee woorden die ik niet meer durf te lezen niet op.

Het lijkt alsof je stem ze over mijn hart uitstort,

Dat ik ze door je lach zie schijnen.

Het lijkt alsof een kus hen op mijn hart drukt.

Niet schrijven!

We leren alleen aan onszelf te sterven.

Vraag alleen God, alleen jezelf of ik van je hield.

Diep in je stilte, luisterend dat je van me houdt,

Het is om de hemel te horen zonder er ooit op te stijgen.

… Niet schrijven!