Les Cafards - Julien Clerc

Des gens masqués pillent mes ruches

Des rats musqués font mes tiroirs

Et des cafards lustrés de poussiere

Portant des titres de notaire

Font l’inventaire de mon avoir

On peut dire que j’embrasse le vide

Et les soirs de désespoir

Avec des passions de hasard

J’entretiens ma mémoire

Des gens masqués pillent mes ruches

Des rats musqués font mes tiroirs

Et des spadassins a fleuret

Le visage cerclé de grilles

Prennent mon miel et gachent mon lait

Du fiel amer de la betise

Mon témoin c’est mon désespoir

Il frappe a ma porte pour me voir

Ce duel est perdu sans savoir

Tu as encore gagné ce soir

Voici le temps des habits noirs

Tu peux dire que j’embrasse du vide

Et les soirs de désespoir

Avec des passions de hasard

J’entretiens ma mémoire

Gemaskerde mensen plunderen mijn netelroos

Muskusratten maken mijn lades

En stoffige kakkerlakken

Notariële titels dragen

Inventariseren van mijn vermogen

Je zou kunnen zeggen dat ik de leegte omarm

En de nachten van wanhoop

Met toevallige passies

Ik onderhoud mijn geheugen

Gemaskerde mensen plunderen mijn netelroos

Muskusratten maken mijn lades

En folie zwaardvechters

Het gezicht omgeven door rasters

Neem mijn honing en verwen mijn melk

Van de bittere gal van domheid

Mijn getuige is mijn wanhoop

Hij klopt op mijn deur om me te zien

Dit duel is verloren zonder het te weten

Je hebt vanavond weer gewonnen

Het is tijd voor zwarte kleding

Je kunt zeggen dat ik leegte omarm

En de nachten van wanhoop

Met toevallige passies

Ik onderhoud mijn geheugen