Les amoureux - Julien Clerc

Mais d’où viennent les gens tristes

Qui leur a dit un jour qu’on peut

Vivre sans rêver?

Et d’où viennent les gens seuls, qui leur a joué

Ce tour, qui les a oubliés?

Et d’où viennent les gens frêles

À la merci d’un rien, d’un regard, d’un péché

Les inquiets, les fragiles, les bergers sans étoile

D’où viennent les naufragés?

Mais d’où viennent les gens sages

Qui attendent leur tour comme des

Enfants chéris

Et d’où viennent les gens simples

Qui se réjouissent d’un ciel, d’un repas

D’un bon lit

Et d’où viennent les gens drôles

Qui nous rendent nos ailes, qui touchent

Au paradis

Les clowns, les ménestrels, les charlots éternels

D’où viennent les éblouis?

Et puis d’où viennent les amoureux

Les enlacés, les bienheureux

Ceux qui connaissent une autre main

Comme deux poussières d’un même chemin

Parfois c’est nous, les amoureux

Les étourdis, les douloureux

Les enchaînés, sans d’autre lieu

Comme brisés les yeux dans les yeux

Mais d’où viennent les gens forts

Qui leur a dit un jour qu’on ne pleure pas

En chemin

Et d’où viennent les gens doux

Ceux qui n’aiment que nous, ceux

Qui tissent nos liens

Et d’où viennent les gens sombres

Les voleurs, les vautours, les maudits, les vauriens

Et d’où viennent les gens clairs

Les poètes éphémères

D’où viennent les anges gardiens?

Et puis d’où viennent les amoureux

Les enlacés, les bienheureux

Ceux qui connaissent une autre main

Comme deux poussières d’un même chemin

Parfois c’est nous, les amoureux

Les étourdis, Les douloureux

Les enchaînés, sans d’autre lieu

Comme brisés les yeux dans les yeux

Parfois c’est nous, les amoureux

Les étourdis, les douloureux

Les enchaînés, sans d’autre lieu

Comme brisés les yeux dans les yeux

Maar waar komen verdrietige mensen vandaan?

Wie heeft ze op een dag verteld dat we dat kunnen?

Leven zonder dromen?

En waar komen eenzame mensen vandaan, wie speelde ze?

Deze ronde, wie is ze vergeten?

En waar komen kwetsbare mensen vandaan?

Overgeleverd aan een niets, een blik, een zonde

De rustelozen, de breekbare, de sterloze herders

Waar komen de schipbreukelingen vandaan?

Maar waar komen wijze mensen vandaan?

Die op hun beurt wachten zoals

lieve kinderen

En waar komen simpele mensen vandaan?

Die zich verheugen in een lucht, een maaltijd?

Vanuit een goed bed

En waar komen grappige mensen vandaan?

Die ons onze vleugels teruggeven, die aanraken

In paradijs

De clowns, de minstrelen, de eeuwige charlots

Waar komen de verblinden vandaan?

En waar komen geliefden dan vandaan?

De verstrengelde, de gezegende

Degenen die een andere hand kennen

Als twee stof op hetzelfde pad

Soms zijn wij het, de geliefden

De verbijsterde, de pijnlijke

De geketende, zonder enige andere plaats

Als verbrijzeld oog in oog

Maar waar komen sterke mensen vandaan?

Wie heeft ze op een dag verteld dat we niet huilen?

Ik ben onderweg

En waar komen lieve mensen vandaan?

Degenen die alleen van ons houden, die

Wie weven onze banden

En waar komen donkere mensen vandaan?

De dieven, de gieren, de vervloekten, de boefjes

En waar komen de heldere mensen vandaan?

De kortstondige dichters

Waar komen beschermengelen vandaan?

En waar komen geliefden dan vandaan?

De verstrengelde, de gezegende

Degenen die een andere hand kennen

Als twee stof op hetzelfde pad

Soms zijn wij het, de geliefden

De verbijsterde, de pijnlijke

De geketende, zonder enige andere plaats

Als verbrijzeld oog in oog

Soms zijn wij het, de geliefden

De verbijsterde, de pijnlijke

De geketende, zonder enige andere plaats

Als verbrijzeld oog in oog