Le Phare Des Vagabondes - Julien Clerc

Parfois je rêve

Du bout du monde

Où se promènent

Des brunes, des rondes

Des Irlandaises

Incendiaires

Des Vénitiennes

Et de vraies blondes…

Au bout de l’Ile

Du bout du monde

Où l’on s’embrasse

Où l’on se cogne

On se sourit

On se renfrogne

On croque des pommes

De Gascogne

Je suis le vent

Et la boussole

Je garde le phare

Des vagabondes

C’est là qu’je vis

Avec ma blonde

Au bout de l’Ile

Du bout du monde

Il n’y a pas de sens écrit

Ni permis, ni interdit

Pas de récif et pas de passe

On peut y venir de l’espace

Il n’y a pas de sens écrit

Ni permis, ni interdit

On sait que c’est la vie qui passe

Quand un ami pose sa besace…

Je suis le vent

Et la boussole

Je garde le phare

Des vagabondes

C’est là qu’je vis

Avec ma blonde

Au bout de l’Ile

Du bout du monde

Soms droom ik

Van de achterkant van de wereld

Waar lopen ze?

Brunettes, rondjes

Ierse meisjes

brandstichters

Venetianen

En echte blondines...

Aan het einde van het eiland

Van de achterkant van de wereld

waar we kussen

Waar we tegenaan lopen

We lachen naar elkaar

wij fronsen

Wij bijten appels

Van Gascogne

ik ben de wind

en het kompas

Ik bewaar de vuurtoren

Zwervers

Dit is waar ik woon

Met mijn vriendin

Aan het einde van het eiland

Van de achterkant van de wereld

Er is geen geschreven betekenis

Noch toegestaan, noch verboden

Geen rif en geen pas

We kunnen hier vanuit de ruimte komen

Er is geen geschreven betekenis

Noch toegestaan, noch verboden

We weten dat het leven is dat voorbijgaat

Als een vriend zijn portemonnee neerlegt...

ik ben de wind

en het kompas

Ik bewaar de vuurtoren

Zwervers

Dit is waar ik woon

Met mijn vriendin

Aan het einde van het eiland

Van de achterkant van de wereld